آیه ۸ سوره فرقان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸ سوره فرقان''' هشتمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه بهانه دیگر [[مشرکان]] برای عدم پذیرش دعوت [[پیامبر]] اینگونه مطرح شده است که آنان میگفتند: «چرا گنجی از آسمان برای پیامبر فرود نمیآید یا چرا او باغی ندارد که معاش او را تأمین نماید؟» سپس برای اینکه سخن خود را توجیه کنند؛ پیامبر را فردی دیوانه و مسحور شده معرفی میکردند. | '''آیه ۸ سوره فرقان''' هشتمین [[آیه]] از بیست و پنجمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه بهانه دیگر [[مشرکان]] برای عدم پذیرش دعوت [[پیامبر]] اینگونه مطرح شده است که آنان میگفتند: «چرا گنجی از آسمان برای پیامبر فرود نمیآید یا چرا او باغی ندارد که معاش او را تأمین نماید؟» سپس برای اینکه سخن خود را توجیه کنند؛ پیامبر را فردی دیوانه و مسحور شده معرفی میکردند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه بیان بهانه جوییهای مشرکان در آیه مورد بحث این سخن آنان را مطرح کرده است: «چرا پیامبر فرد تنگدستی است و خداوند برای او گنجی از آسمان نفرستاده یا باغی ندارد که از آن طریق امرار معاش کند؟!» به گزارش مکارم، آنها در پایان آیه یک نتیجه اشتباهی را بیان میکردند و آن نتیجه این بود که آنان پیامبر را فردی مجنون و دیوانه میخواندند و به [[مؤمنان]] میگفتند: شما از یک انسان مجنون و مسحور شده پیروی میکنید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه بیان بهانه جوییهای مشرکان در آیه مورد بحث این سخن آنان را مطرح کرده است: «چرا پیامبر فرد تنگدستی است و خداوند برای او گنجی از آسمان نفرستاده یا باغی ندارد که از آن طریق امرار معاش کند؟!» به گزارش مکارم، آنها در پایان آیه یک نتیجه اشتباهی را بیان میکردند و آن نتیجه این بود که آنان پیامبر را فردی مجنون و دیوانه میخواندند و به [[مؤمنان]] میگفتند: شما از یک انسان مجنون و مسحور شده پیروی میکنید.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶–۲۷|ج=۱۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۱۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فرقان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۷۷ | ||||
| شماره آیه | ۸ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸ سوره فرقان هشتمین آیه از بیست و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه بهانه دیگر مشرکان برای عدم پذیرش دعوت پیامبر اینگونه مطرح شده است که آنان میگفتند: «چرا گنجی از آسمان برای پیامبر فرود نمیآید یا چرا او باغی ندارد که معاش او را تأمین نماید؟» سپس برای اینکه سخن خود را توجیه کنند؛ پیامبر را فردی دیوانه و مسحور شده معرفی میکردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
أَوْ يُلْقَىٰ إِلَيْهِ كَنْزٌ أَوْ تَكُونُ لَهُ جَنَّةٌ يَأْكُلُ مِنْهَا ۚ وَقَالَ الظَّالِمُونَ إِنْ تَتَّبِعُونَ إِلَّا رَجُلًا مَسْحُورًا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«يا چرا گنجي (از آسمان) بهسوی او انداخته نشده است، يا چرا باغي ندارد كه از (ميوههاي) آن بخورند؟! و ستمگران گفتند: شما جز از يك انسان جادوزده پيروي نمیكنيد؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا چرا گنجی بر او نازل نمیشود، یا چرا باغی ندارد که از [بار و بر] آن بخورد، و مشرکان گفتند که جز از مردی جادوزده پیروی نمیکنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه بیان بهانه جوییهای مشرکان در آیه مورد بحث این سخن آنان را مطرح کرده است: «چرا پیامبر فرد تنگدستی است و خداوند برای او گنجی از آسمان نفرستاده یا باغی ندارد که از آن طریق امرار معاش کند؟!» به گزارش مکارم، آنها در پایان آیه یک نتیجه اشتباهی را بیان میکردند و آن نتیجه این بود که آنان پیامبر را فردی مجنون و دیوانه میخواندند و به مؤمنان میگفتند: شما از یک انسان مجنون و مسحور شده پیروی میکنید.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فرقان، بیست و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یس و پیش از سوره فاطر نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه (آیات ۶۸ تا ۷۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره فرقان، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۴: ۴۳۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۴۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۶۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۶۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۵: ۲۶–۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فرقان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۲۷.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.