آیه ۳۰ سوره فصلت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۰ سوره فصلت''' سیامین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۰ سوره فصلت''' سیامین [[آیه]] از چهل و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به پاداش [[مؤمنان]] نیکوکاری که در راه [[ایمان|ایمانشان]] استقامت داشتند، بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] پس از بیان مجازات [[مشرکان]] و منکران لجوج در آیات قبل، در این آیه به چند پاداش از پاداشهای مؤمنان نیکوکار و [[تقوا|پرهیزگار]] اشاره دارد و چنین میآورد: «کسانی که میگویند [[پروردگار]] ما [[الله|اللَّه]] است، سپس بر سر گفته خود میایستند و کمترین انحرافی پیدا نمیکنند و آنچه لازمه آن است در عمل و گفتار نشان میدهند، [[فرشتگان]] الهی بر آنها نازل میشوند که نترسید و غمگین مباشید. [[بشارت]] باد بر شما به آن [[بهشت|بهشتی]] که به آن وعده داده میشدید.» به گزارش مکارم، در این آیه تمام صفات و نیکیهای برجسته درباره مؤمنان برشمرده و این مؤمنان به نیکی و خوبی [[ستایش]] شدهاند. او در ادامه میآورد: «ارزش انسان که در ایمان و [[عمل صالح]] خلاصه میشود، در این آیه و در جمله «قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا» منعکس شده است.» در این آیه به چهار پاداش خاص مؤمنان اشاره شده است: [[سلام]] و بشارت فرشتگان بر آنها، عدم ترس و اندوه (از گذشته و آینده) و بشارت به دخول در بهشت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۶۹-۲۷۲|ج=۲۰}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۴ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | فصلت | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۴ | ||||
| شماره آیه | ۳۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۴ | ||||
| شماره حزب | ۹۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره فصلت سیامین آیه از چهل و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به پاداش مؤمنان نیکوکاری که در راه ایمانشان استقامت داشتند، بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان کسانیکه گفتند: پروردگار ما الله است سپس پا برجا و استوار ماندند فرشتگان به نزد ایشان میایند (و به آنان مژده میدهند) که نترسید و اندوهگین نباشید و به بهشتی که وعده داده میشدید خوش باشید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان کسانی که گویند پروردگار ما خداوند است، سپس پایداری ورزند، فرشتگان بر آنان نازل شوند [و گویند] که مترسید و اندوهگین مباشید و مژده باد شما را به بهشتی که به شما وعده داده بودند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از بیان مجازات مشرکان و منکران لجوج در آیات قبل، در این آیه به چند پاداش از پاداشهای مؤمنان نیکوکار و پرهیزگار اشاره دارد و چنین میآورد: «کسانی که میگویند پروردگار ما اللَّه است، سپس بر سر گفته خود میایستند و کمترین انحرافی پیدا نمیکنند و آنچه لازمه آن است در عمل و گفتار نشان میدهند، فرشتگان الهی بر آنها نازل میشوند که نترسید و غمگین مباشید. بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به آن وعده داده میشدید.» به گزارش مکارم، در این آیه تمام صفات و نیکیهای برجسته درباره مؤمنان برشمرده و این مؤمنان به نیکی و خوبی ستایش شدهاند. او در ادامه میآورد: «ارزش انسان که در ایمان و عمل صالح خلاصه میشود، در این آیه و در جمله «قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا» منعکس شده است.» در این آیه به چهار پاداش خاص مؤمنان اشاره شده است: سلام و بشارت فرشتگان بر آنها، عدم ترس و اندوه (از گذشته و آینده) و بشارت به دخول در بهشت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره فصلت، چهل و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مؤمن و پیش از سوره شوری نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره فصلت، یک آیه (آیه ۲۴) آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند. در این سوره، آیه سجدهدار آمده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۵۵۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۵۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۰: ۲۶۹-۲۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره فصلت»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۱۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
