آیه ۱۰ سوره لیل: تفاوت میان نسخهها
(ابرابزار) |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع عذاب]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۲۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | لیل | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۱ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره لیل دهمین آیه از نود و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«او را میسّر برای سختی و مشقت میسازیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که راهش را به سوی شر و دشواری هموار کنیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سلب توفیق از انسانهای بخیل و دشوار شدن بندگی و انفاق در راه خداوند برای آنان اشاره شده است. بنابه متن آیه، این گروه از انسانها به خاطر نداشتن ایمان به معاد و پاداشهای قیامت در دنیا و آخرت با انواع سختیها مواجه خواهند شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره لیل، نود و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره اعلی و پیش از سوره فجر نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۵۰۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۹۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۹۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۷۵–۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره لیل»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
