آیه ۱۶۸ سوره صافات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶۸ سوره صافات''' صد و شصت و هشتمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۶۸ سوره صافات''' صد و شصت و هشتمین [[آیه]] از سی و هفتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه در ضمن آیه پیشین، بیانگر یکی از بهانههای [[مشرکان]] در عدم ترک [[شرک]] است. آنان مدعی هستند که اگر [[کتاب آسمانی|کتابی آسمانی]] از گذشتگان به آنها میرسید، حتما [[موحد]] میشدند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ضمن آیه پیشین، اولین بهانه مشرکان در توجیه شرکشان از عدم دستیابی آنان به یک [[کتب آسمانی|کتاب آسمانی]] است. این گروه مدعی میشوند که اگر به کتابی آسمانی از پیشینیان میرسید، شرک را رها میکردند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۵|ج=۱۹}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۳۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صافات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
| شماره آیه | ۱۶۸ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶۸ سوره صافات صد و شصت و هشتمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه در ضمن آیه پیشین، بیانگر یکی از بهانههای مشرکان در عدم ترک شرک است. آنان مدعی هستند که اگر کتابی آسمانی از گذشتگان به آنها میرسید، حتما موحد میشدند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَوْ أَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِنَ الْأَوَّلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر پندی از پیشینیان در نزد ما بود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که اگر در دست ما کتابی از [کتابهای آسمانی] پیشینیان بود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ضمن آیه پیشین، اولین بهانه مشرکان در توجیه شرکشان از عدم دستیابی آنان به یک کتاب آسمانی است. این گروه مدعی میشوند که اگر به کتابی آسمانی از پیشینیان میرسید، شرک را رها میکردند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۶۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۲۵۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۵۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۵۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۱۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
