سوره اعلی در مصحف کنونی هشتاد و هفتمین سوره قرآن است که نام سوره برگرفته از اولین آیه آن میباشد. این سوره از سورههای مسبّحات قرآن است که آخرین سوره از این مجموعه در ترتیب کنونی و اولین آنها در ترتیب نزول بهشمار میآید. بر طبق روايت مشهور، هشتمين سوره مکی است كه پس از «تكوير» و پيش از «ليل» نازل شده است؛ ولی در مصحف، میان دو سوره مکی «طارق» و «غاشيه» قرار دارد. بیشترین نظرات تفسیری بر مکی بودن سوره اتفاق نظر دارند اما برخی از مفسران، به دلیل دو آیه ۱۴ و ۱۵ سوره كه آنها را مربوط به زكات فطره و نماز عيد فطر میدانند؛ آیات ابتدایی سوره را مکی و بقیه را مدنی عنوان کردهاند. محور موضوعی سوره «مقامهای پيامبر اسلام و امتيازهای قرآن» و محتوای سوره نیز شامل سه اصل اساسی عقايد اسلامى، «توحيد»، «نبوت» و «معاد» است. سوره اعلى، براساس بعضی روايات، سوره منتخب و محبوب پیامبر اسلام بوده است.[۱]
محتوا
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره اعلی، هشتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره تکویر و پیش از سوره لیل نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۲]
پانویس
ارجاعات
منابع
|
|---|
|
|
|---|
| دارای نام | |
|---|
| سجدهدار | |
|---|
| دارای شأن نزول | |
|---|
| مفاهیم وابسته | |
|---|
|
|
|
|
|
|
|---|
نامهای قرآن | |
|---|
صفات قرآن |
- «مجید»: بزرگ
- «عزیز»: غالب و منیع
- «کریم»: بزرگوار
- «عظیم»: بزرگ
- «مبین»: آشکار و روشنگر
- «حکیم»: محکم و پر از حکمت
- «عربی»: نازل شده به زبان عربی
- «مبارک»: سودمند و نافع
|
|---|
|
|
|
|
|
|
