بدون تصویر

آیه ۴۹ سوره حجر

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۴ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۴۲ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (+رده:آیه‌های با موضوع صفات خدا، +رده:آیه‌های با موضوع محمد (هات‌کت)، ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۹ سوره حجر
مشخصات قرآنی
نام سورهحجر
تعداد آیات سوره۹۹
شماره آیه۴۹
شماره جزء۱۴
شماره حزب۵۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۹ سوره حجر چهل و نهمین آیه از پانزدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه به غفور و رحیم بودن خدا اشاره دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ آیهٔ ۴۹ از سورهٔ ۱۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بندگانم را آگاه کن که من آمرزندۀ مهربانم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«به بندگان من خبر ده که من آمرزگار مهربانم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، خطاب به محمد گفته شده است که بندگان را نسبت به اینکه خدا، بخشنده و مهربان است، آگاهی دهد. در این آیه خدا با صفات غفور و رحیم معرفی شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره یوسف و پیش از سوره انعام نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره حجر، چهار یا پنج آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.