سوره شعراء

سورهٔ قرآن

شعراء
دسته‌بندی	مکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول	۴۷
جزء	۱۹
شمار آیه‌ها	۲۲۷
شمار واژه‌ها	۱۲۹۹
شمار حرف‌ها	۵۵۴۲
متن سوره
ترجمهٔ فارسی
فرقان فرقان	نمل نمل

سوره شعراء بیست و ششمین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی که دارای ۲۲۷ آیه، ۱۲۹۷ یا ۱۲۹۹ کلمه و ۵۵۲۲ یا ۵۵۴۲ حرف است. این سوره مکی در ترتیب نزول مشهور سوره‌ها، چهل و هفتمین سوره قرآن محسوب می‌شود که نزول آن پیش از سوره نمل و پس از سوره واقعه در مکه و پیش از هجرت بوده است. از نظر کمیت، از سوره‌های مثانی و نیم جزء قرآن است که با حروف مقطعه «طسم» آغاز می‌شود. این سوره دارای یک آیه منسوخ است.

نام‌گذاری

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، در چهار آیه پایانی سوره به مذمت شاعران بیهوده‌گو و به مدح شاعران مؤمن و متعهد پرداخته شده که این از شیوه‌های قرآن است برای نشان دادن شاعران به عنوان یکی از نهادهای تأثیرگذار در جامعه و استفاده از رسانه شعر در جهت معرفی ایمان و تعهد؛ لذا این سوره را «شعراء» نام نهاده‌اند. دو نام «طسم» و «جامعه» نام‌های دیگر این سوره هستند. به دلیل آغاز شدن سوره با حروف «طسم» به این نام و به مناسبت اینکه این سوره مشتمل بر مسائل گوناگون، سرگذشت برخی از اقوام پیشین و بخش‌هایی از زندگی تعدادی از پیامبران الهی است؛ به «سوره جامعه» شهرت دارد.

شأن نزول و ترتیب

سوره شعراء، بیست و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پیش از سوره نمل و پس از سوره واقعه نازل شد. این سوره را از سور مکی به‌شمار آورده‌اند. اما آیات ۱۹۷ و ۲۲۴ تا آخر سوره از آیات مدنی آن هستند.

پانویس

منابع

• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره شعراء». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره شعراء». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.