بدون تصویر

آیه ۶۶ سوره طه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۶۶ سوره طه
مشخصات قرآنی
نام سورهطه
تعداد آیات سوره۱۳۵
شماره آیه۶۶
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۶۶ سوره طه، شصت و ششمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. اشاره آیه به آغاز کار ساحران و تلاش آنها برای پیروز شدن بر موسی است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِنْ سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ آیهٔ ۶۶ از سورهٔ ۲۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«موسي گفت: بلکه شما اول بياندازيد، پس ناگهان ريسمان‌ها و عصاهايشان بر اثر سحر آنان (در نظر موسي) چنان به نظر رسيد که تند راه مي‌روند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گفت شما بیندازید، و [انداختند و] ناگهان از جادوی آنان چنین به نظرش آمد که ریسمانهایشان و چوبدستی‌هایشان [مار شده و] جنب و جوش دارد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در ادامه آیه پیشین، موسی به ساحران گفت: «نخست شما کار خودتان را شروع کنید.» ساحران نیز تمام آنچه از وسایل سحر با خود آورده بودند، به میدان افکندند و ناگهان همه آن طناب‌ها و عصاها به خاطر سحر آنها در نظر مردم اینگونه القا شد که دارند حرکت می‌کنند. به گزارش مکارم، شبیه مضمون این آیه در سوره‌های اعراف (آیه ۱۱۶) و شعراء (آیه ۴۴) نیز آمده است. به هرصورت ساحران صحنه عجیبی را ایجاد کردند. آنها از خواص مرموز فیزیکی و شیمیایی اجسام استفاده کرده بودند و در نظر افراد حاضر در آنجا اینگونه القا کردند که این موجودات بی جان، زنده هستند و به حرکت درآمدند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.