آیه ۶۹ سوره طه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۶۹ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۹ سوره طه، شصت و نهمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه به وحی دوباره از جانب خدا بر موسی اشاره شده که به او گفته شد که عصایش را بیندازد تا آنچه را که ساحران انداخته بودند، از بین ببرد و بر آن ساحران غلبه کند و پیروز شود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و آنچه را که در دست راست داري بيفکن تا هر چه را که ساختهاند ببلعد، بيشک آنچه را که ساختهاند نيرنگ جادوگر است، و جادوگر هر کجا باشد پيروز نميشود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و آنچه در دست داری بینداز تا برساختههایشان را ببلعد، که آنچه برساختهاند، نیرنگ جادوگر است و جادوگر هر چه کند رستگار نمیشود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیات گذشته، قرآن چنین بیان میکند: «بار دیگر بر موسی وحی و به او گفته شد آنچه را در دست راست داری بیفکن که تمام آنچه را که آنها ساختهاند میبلعد! چراکه کار آنها تنها مکر ساحر است و ساحر در هر کجا باشد و برود پیروز نخواهد شد.» در لغت «تلقف» (از ماده لقف) به معنای بلعیدن است و برخی آن را به معنای برگرفتن به سرعت و ربودن نیز گفتهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۲۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۲۳۹–۲۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
