بدون تصویر

آیه ۱۳۳ سوره طه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۳۳ سوره طه
مشخصات قرآنی
نام سورهطه
تعداد آیات سوره۱۳۵
شماره آیه۱۳۳
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۳۳ سوره طه، صد و سی و سومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مدنی دانسته‌اند. این آیه پاسخ به کفار و مشرکانی است که درخواست معجزه از پیامبر داشتند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِنْ رَبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِمْ بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ آیهٔ ۱۳۳ از سورهٔ ۲۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و گفتند: چرا معجزه‌اي از سوي پروردگارش براي ما نمي‌آورد؟ آيا معجزۀ کتابهاي پيشين نزد آنان نيامده است؟!»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و گویند چرا پدیده روشنگری از سوی پروردگارش برای ما نمی‌آورد، [بگو] آیا پدیده روشنگری که در کتابهای آسمانی پیشین است برای آنان نیامده است؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: در این آیه پرسش کافران و پاسخ به آنان توسط قرآن آمده است. قرآن این مطلب را اینگونه بیان کرده است: «آنها گفتند چرا پیامبر معجزه‌ای از سوی پروردگارش آنطور که ما می‌خواهیم نمی‌آورد. سپس در پاسخ به آنان گفته می‌شود که آیا اخبار گذشتگان و اقوام پیشین به شما نرسیده که آنها نیز بهانه جویی می‌کردند و درخواست معجزه داشتند. اما وقتی معجزه را مشاهده کردند؛ باز هم انکار کردند و به خاطر همین به عذاب الهی نابود شدند. آیا شما هم راه آنان را در پیش گرفته‌اید؟!»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.