آیه ۵۲ سوره طه
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۵۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۲ سوره طه، پنجاه و دومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. آیه اشاره دارد به پاسخ موسی که گفت: «تمام مشخصات گذشتگان در کتابی ثبت و ضبط شده است که هرگز از بین نمیرود و فراموش نمیشود.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ عِلْمُهَا عِنْدَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنْسَى
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(موسي) گفت: علم نزد پروردگارم در کتابي است، پروردگارم (هرگز) به خطا نميرود و فراموش نميکند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفت علم آن با پروردگار من و در کتابی مکتوب است، و پروردگار من نه فرو میگذارد و نه فراموش میکند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه پاسخ موسی به فرعون را چنین بیان میکند: «تمام مشخصات اقوام گذشته، نزد پروردگار من در کتابی ضبط شده و هیچگاه نسبت به آنها گمراه نمیشود و فراموش نمیکند.» (یعنی حساب و کتاب همه در نزد خداوند محفوظ است و هر کس سرانجام به پاداش یا کیفر اعمال خود خواهد رسید.) مکارم در مورد تفاوت «لایضل» با «لاینسی» آورده است که «لایضل» اشاره به نفی هرگونه اشتباه از خداوند است و «لاینسی» اشاره به نفی نسیان و فراموشی دارد. (نه در آغاز کار اشتباهی صورت گرفته و نه در نگهداری حساب افراد گرفتار فراموشی میشود.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۲۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۲۲۰–۲۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.