بدون تصویر

آیه ۸۵ سوره طه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸۵ سوره طه
مشخصات قرآنی
نام سورهطه
تعداد آیات سوره۱۳۵
شماره آیه۸۵
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸۵ سوره طه، هشتاد و پنجمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. در این به انحراف قوم موسی پس از او و فتنه سامری و گوساله پرستی مردم اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِنْ بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ آیهٔ ۸۵ از سورهٔ ۲۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«فرمود: به راستي که ما بعد از تو قومت را آزمايش کرديم، و سامري آنان را گمراه ساخت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«فرمود ما قومت را در غیاب تو امتحان کردیم و سامری آنان را گمراه ساخت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه آیه‌های گذشته، از امتحان و آزمایشی که برای قوم موسی در غیاب او اتفاق افتاده بود، سخن به میان آورده و اینگونه می‌گوید: «ما قوم تو را بعد از تو آزمایش کردیم. ولی آنها از عهده امتحان خوب برنیامدند و سامری آنها را گمراه کرد.» مکارم در اینجا بخش‌هایی از اتفاقاتی را که در این آیات اشاره نشده و در آیات دیگر قرآن آمده است؛ می‌آورد و می‌نویسد: «در این دیدار و حضور در آن میعادگاه، مدت زمان آن، از سی شب به چهل شب تمدید شد و در این مدت با توجه به زمینه‌های انحرافی که در قوم بنی اسرائیل وجود داشت، سامری از غیبت موسی سوء استفاده کرد و با ساخت گوساله‌ای خاص، قوم بنی اسرائیل را به پرستش آن فراخواند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.