آیه ۴۴ سوره حجر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۹ | ||||
| شماره آیه | ۴۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۴ | ||||
| شماره حزب | ۵۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۴ سوره حجر چهل و چهارمین آیه از پانزدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه، جهنم را دارای هفت درب ترسیم میکند که هر درب مخصوص گروهی از پیروان ابلیس است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«جهنم هفت در دارد و براي هر دري از آنان بهرهاي مشخص وجود دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که هفت طبقه دارد و بخشی جدا کرده از آنان خاص هر طبقه است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه وعده جهنم در آیه پیشین خطاب به ابلیس و تبعیتکنندگان از او، در این آیه جهنم ترسیم شده است. در متن آیه آمده است که جهنم هفت درب دارد که هر درب مخصوص گروه خاصی از پیروان ابلیس است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یوسف و پیش از سوره انعام نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره حجر، چهار یا پنج آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۹: ۱۴۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۲: ۲۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۱: ۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
