آیه ۲۱ سوره طه: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره طه'''، بیست و یکمین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. | '''آیه ۲۱ سوره طه'''، بیست و یکمین [[آیه]] از بیستمین [[سوره|سوره قرآن]] است. این آیه را از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] دانستهاند. در این آیه به ماجرای تبدیل شدن عصای [[موسی]] به ماری بزرگ اشاره شده که در پی آن بار دیگر به موسی فرمان داده میشود: «نترس و آن را بردار تا دوباره به شکل اولیهاش برگردد.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در بیان سرگذشت موسی و تبدیل شدن عصایش به ماری بزرگ، فرمان دیگر خداوند به موسی را چنین بیان میکند: «آن را بگیر و نترس. ما آن را به همان صورت نخستینش برمیگردانیم.» به گزارش مکارم، مضمون این آیه شبیه [[آیه ۳۱ سوره قصص]] است که در آنجا آمده: «موسی با مشاهده آن مار عظیم ترسید و فرار کرد؛ لذا خدا به او گفت: ای موسی برگرد و نترس.» به گفته مکارم، ترس موسی در آن صحنه ترسی طبیعی بوده و با شجاعت موسی تناقضی ندارد. چراکه هر انسانی، هرچه قدر شجاع و نترس باشد، به هنگام مواجهه با چنین صحنه عجیبی – تبدیل شدن عصا به ماری عظیم در حال حرکت – موقتاً میترسد و خود را کنار میکشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۷۹–۱۸۰|ج=۱۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طه | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۳۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۶ | ||||
| شماره حزب | ۶۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره طه، بیست و یکمین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانستهاند. در این آیه به ماجرای تبدیل شدن عصای موسی به ماری بزرگ اشاره شده که در پی آن بار دیگر به موسی فرمان داده میشود: «نترس و آن را بردار تا دوباره به شکل اولیهاش برگردد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَىٰ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خداوند) فرمود: آن را بگير و مترس، به زودي آن را به حالت اوليهاش بر ميگردانيم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«فرمود آن را بگیر و مترس، آن را به هیئت نخستینش در میآوریم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در بیان سرگذشت موسی و تبدیل شدن عصایش به ماری بزرگ، فرمان دیگر خداوند به موسی را چنین بیان میکند: «آن را بگیر و نترس. ما آن را به همان صورت نخستینش برمیگردانیم.» به گزارش مکارم، مضمون این آیه شبیه آیه ۳۱ سوره قصص است که در آنجا آمده: «موسی با مشاهده آن مار عظیم ترسید و فرار کرد؛ لذا خدا به او گفت: ای موسی برگرد و نترس.» به گفته مکارم، ترس موسی در آن صحنه ترسی طبیعی بوده و با شجاعت موسی تناقضی ندارد. چراکه هر انسانی، هرچه قدر شجاع و نترس باشد، به هنگام مواجهه با چنین صحنه عجیبی – تبدیل شدن عصا به ماری عظیم در حال حرکت – موقتاً میترسد و خود را کنار میکشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۲: ۲۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۴: ۱۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳: ۱۷۹–۱۸۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طه»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
