آیه ۲۵ سوره حجر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۵ سوره حجر''' بیست و پنجمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۵ سوره حجر''' بیست و پنجمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه به محشورکننده بودن خدا اشاره دارد و خدا را با دو صفت [[علیم]] و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] خطاب کرده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات گذشته در توصیف خدا، در این آیه به محشور کننده بودن [[خدا]] اشاره میکند. در ادامه آیه دلیل این محشور شدن مخلوقات، [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] و [[علیم]] بودن خدا معرفی میشود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۳|ج=۱۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع معاد]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۵۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۴ | ||||
| شماره حزب | ۵۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۵ سوره حجر بیست و پنجمین آیه از پانزدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به محشورکننده بودن خدا اشاره دارد و خدا را با دو صفت علیم و حکیم خطاب کرده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بيگمان پروردگار تو آنان را گرد ميآورد و او فرزانۀ داناست»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بیگمان پروردگارت آنان را محشور میگرداند، که او فرزانه داناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات گذشته در توصیف خدا، در این آیه به محشور کننده بودن خدا اشاره میکند. در ادامه آیه دلیل این محشور شدن مخلوقات، حکیم و علیم بودن خدا معرفی میشود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یوسف و پیش از سوره انعام نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره حجر، چهار یا پنج آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۹: ۱۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۲: ۱۹۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۶۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۶۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۱: ۶۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.