آیه ۳ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره زخرف''' سومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳ سوره زخرف''' سومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به [[زبان عربی|عربی]] بودن زبان [[قرآن]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه بر عربی بودن قرآن تأکید شده و چنین آمده است: «ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم تا شما آن را درک کنید.» به گفته مکارم، عربی بودن قرآن ممکن است یا به خاطر [[نزول قرآن|نزول]] آن به زبان عرب باشد که از گستردهترین زبانهای جهان است و مطالب و حقایق را با ظرافت تمام بیان میکند یا ممکن است از جهت [[فصاحت]] آن باشد. (به این معنی که آن را در نهایت فصاحت قرار دادیم تا حقایق به خوبی از میان کلمات و جملاتش آشکار شود و همگان آن را به خوبی و روشنی بفهمند.) به باور مکارم، اینکه [[قسم]] و جواب آن هر دو یک چیزند، شاید اشاره به این نکته باشد که چیزی والاتر از قرآن نبود که به آن سوگند یاد شود. چرا که قرآن کلام [[خداست]] و تنها کلام او میتواند بیانگر ذات او باشد. همچنین تعبیر «لعل» اشاره به این است که نفوذ قرآن دارای شرایطی است که با این واژه به آن اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸-۹|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره زخرف سومین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به عربی بودن زبان قرآن اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّا جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به یقین ما این (کتاب) را قرآنی عربی گرداندهایم تا شما خرد ورزید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما آن را به هیئت قرآنی عربی پدید آوردهایم، باشد که تعقل کنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه بر عربی بودن قرآن تأکید شده و چنین آمده است: «ما آن را قرآنی عربی قرار دادیم تا شما آن را درک کنید.» به گفته مکارم، عربی بودن قرآن ممکن است یا به خاطر نزول آن به زبان عرب باشد که از گستردهترین زبانهای جهان است و مطالب و حقایق را با ظرافت تمام بیان میکند یا ممکن است از جهت فصاحت آن باشد. (به این معنی که آن را در نهایت فصاحت قرار دادیم تا حقایق به خوبی از میان کلمات و جملاتش آشکار شود و همگان آن را به خوبی و روشنی بفهمند.) به باور مکارم، اینکه قسم و جواب آن هر دو یک چیزند، شاید اشاره به این نکته باشد که چیزی والاتر از قرآن نبود که به آن سوگند یاد شود. چرا که قرآن کلام خداست و تنها کلام او میتواند بیانگر ذات او باشد. همچنین تعبیر «لعل» اشاره به این است که نفوذ قرآن دارای شرایطی است که با این واژه به آن اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۸۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۸۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۸-۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
