آیه ۳ سوره عصر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳ سوره عصر''' سومین [[آیه]] از صد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها [[ایمان]] آوردن و انجام [[عمل صالح|اعمال صالح]]، استقامت و صبر در راه [[خداوند]] بیان شده است. | '''آیه ۳ سوره عصر''' سومین [[آیه]] از صد و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها [[ایمان]] آوردن و انجام [[عمل صالح|اعمال صالح]]، استقامت و صبر در راه [[خداوند]] بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها ایمان آوردن و انجام اعمال صالح، استقامت و صبر در راه خداوند بیان شده است. به گزارش وی، این آیه به چهار اصل [[قرآن|قرآنی]] اشاره دارد: اصل یکم ایمان است که زیربنای همه تلاشهای انسان است. اصل دوم عمل صالح میباشد که با انجام کارهای شایسته نفس انسان تزکیه و تکامل مییابد. در اصل سوم توصیه به [[حق]] و حق پذیری است تا همگان حق را از باطل بشناسند و در اصل چهارم صبر و استقامت و توصیه کردن یکدیگر نسبت به آن است تا به این وسیله حق برپا گردد و عمل صالح انجام شود و ایمان حفظ گردد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها ایمان آوردن و انجام اعمال صالح، استقامت و صبر در راه خداوند بیان شده است. به گزارش وی، این آیه به چهار اصل [[قرآن|قرآنی]] اشاره دارد: اصل یکم ایمان است که زیربنای همه تلاشهای انسان است. اصل دوم عمل صالح میباشد که با انجام کارهای شایسته نفس انسان تزکیه و تکامل مییابد. در اصل سوم توصیه به [[حق]] و حق پذیری است تا همگان حق را از باطل بشناسند و در اصل چهارم صبر و استقامت و توصیه کردن یکدیگر نسبت به آن است تا به این وسیله حق برپا گردد و عمل صالح انجام شود و ایمان حفظ گردد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۶–۳۰۳|ج=۲۷}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | عصر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳ | ||||
| شماره آیه | ۳ | ||||
| شماره جزء | ۳۰ | ||||
| شماره حزب | ۱۲۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳ سوره عصر سومین آیه از صد و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها ایمان آوردن و انجام اعمال صالح، استقامت و صبر در راه خداوند بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«مگر آنان که ایمان آورده و کارهای شایتسه کرده و همدیگر را به حق سفارش و همدیگر را به شکیبایی توصیه نمودهاند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«مگر کسانی که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند و همدیگر را به حق سفارش کردهاند، و همدیگر را به شکیبایی سفارش کردهاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آخرین آیه سوره، راه جلوگیری از خسران و زیان انسانها ایمان آوردن و انجام اعمال صالح، استقامت و صبر در راه خداوند بیان شده است. به گزارش وی، این آیه به چهار اصل قرآنی اشاره دارد: اصل یکم ایمان است که زیربنای همه تلاشهای انسان است. اصل دوم عمل صالح میباشد که با انجام کارهای شایسته نفس انسان تزکیه و تکامل مییابد. در اصل سوم توصیه به حق و حق پذیری است تا همگان حق را از باطل بشناسند و در اصل چهارم صبر و استقامت و توصیه کردن یکدیگر نسبت به آن است تا به این وسیله حق برپا گردد و عمل صالح انجام شود و ایمان حفظ گردد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره عصر، صد و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، سیزدهمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انشراح و پیش از سوره مائده نازل شد. در مکی و مدنی بودن این سوره اختلاف نظر است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۲: ۲۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۶۰۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۶۰۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۶۰۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۷: ۲۹۶–۳۰۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره عصر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۹۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
