آیه ۳۴ سوره حجر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۴ سوره حجر''' سی و چهارمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۳۴ سوره حجر''' سی و چهارمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه به رانده شدن [[ابلیس]] از درگاه الهی پس از تخطی از دستور الهی در خصوص [[سجده ملائکه بر آدم|سجده بر آدم]] اشاره دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در پی آیات پیشین که به ماجرای سجده ملائکه بر آدم و امتناع [[ابلیس]] اشاره داشت، پس از آنکه در آیه گذشته، ابلیس دلیل [[سجده]] نکردن خود را بیان کرد، در این آیه، مورد عتاب خدا قرار گرفته و از درگاه الهی رانده میشود. بر اساس متن آیه، خطاب به ابلیس گفته میشود که خارج شو، که تو از راندگان (رجیم) هستی.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۰|ج=۱۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۵۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۹ | ||||
| شماره آیه | ۳۴ | ||||
| شماره جزء | ۱۴ | ||||
| شماره حزب | ۵۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۴ سوره حجر سی و چهارمین آیه از پانزدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به رانده شدن ابلیس از درگاه الهی پس از تخطی از دستور الهی در خصوص سجده بر آدم اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خداوند) فرمود: پس از بهشت بيرون شو، بيگمان تو رانده شدهاي»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«فرمود پس از آن [بهشت] بیرون شو که تو مطرودی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در پی آیات پیشین که به ماجرای سجده ملائکه بر آدم و امتناع ابلیس اشاره داشت، پس از آنکه در آیه گذشته، ابلیس دلیل سجده نکردن خود را بیان کرد، در این آیه، مورد عتاب خدا قرار گرفته و از درگاه الهی رانده میشود. بر اساس متن آیه، خطاب به ابلیس گفته میشود که خارج شو، که تو از راندگان (رجیم) هستی.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یوسف و پیش از سوره انعام نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره حجر، چهار یا پنج آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۹: ۱۳۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۲: ۲۱۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۱: ۷۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
