بدون تصویر

آیه ۹۳ سوره طه

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۳۳ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹۳ سوره طه
مشخصات قرآنی
نام سورهطه
تعداد آیات سوره۱۳۵
شماره آیه۹۳
شماره جزء۱۶
شماره حزب۶۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۳ سوره طه، نود و سومین آیه از بیستمین سوره قرآن است. این آیه را از آیات مکی دانسته‌اند. اشاره آیه به گفتگوی میان موسی و هارون است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَلَّا تَتَّبِعَنِ ۖ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي آیهٔ ۹۳ از سورهٔ ۲۰ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«از آنکه دنبال من بيايي؟ آيا از دستور من سرپيچي کردي؟»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«چه چیزی تو را از متابعت من بازداشت؟ آیا از دستور من سرپیچی کردی؟»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن به دنبال بیان ماجرای فتنه سامری و گوساله پرستی بنی‌اسرائیل اینگونه آورده است که هنگامیکه موسی به پیش قومش بازگشت و دید که قومش گمراه شده‌اند؛ رو به هارون کرد و چنین گفت: «ای هارون! چرا هنگامیکه مشاهده کردی این قوم گمراه و منحرف شدند، از من پیروی ننمودی؟ آیا تو در برابر فرمان من عصیان کردی؟!» {در حالیکه من تو را جانشین خود در میان این قوم قرار داده بودم.} به باور مکارم، منظور از «الّاتتّبعن» این است که چرا از روش و سنت من در شدت عمل نسبت به بت‌پرستی پیروی نکردی.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره طه، بیستمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مریم و پیش از سوره واقعه نازل شد. از مجموع آیات این سوره، دو آیه (آیات ۱۳۰ و ۱۳۱) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره طه، سه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.