بدون تصویر

آیه ۱۰ سوره أعلی

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (Shahroudi صفحهٔ آیه ۱۰ سوره اعلی را به آیه ۱۰ سوره أعلی منتقل کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۰ سوره أعلی
مشخصات قرآنی
نام سورهأعلی
تعداد آیات سوره۱۹
شماره آیه۱۰
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰ سوره اعلی دهمین آیه از هشتاد و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. آیه مورد بحث به تقسیم شدن مردم در برابر تذکر و انذار پیامبر اسلام اشاره دارد که مردم دو گروه می‌شوند: گروه اول آنهایی هستند که از خدا می‌ترسند و با تذکر پیامبر روح حق طلبی و حق جویی آنها بیدار می‌شود. در قرآن و در ابتدای سوره بقره از این گروه با نام «متقین» یادشده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 سَيَذَّكَّرُ مَنْ يَخْشَىٰ آیهٔ ۱۰ از سورهٔ ۸۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«هرکس (از خداوند) می‌ترسد پند خواهد پذیرفت»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«زودا کسی که خشیت پیشه کرده است، پند گیرد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که آیه مورد بحث به تقسیم شدن مردم در برابر تذکر و انذار پیامبر اسلام اشاره دارد که مردم دو گروه می‌شوند: گروه اول آنهایی هستند که از خدا می‌ترسند و با تذکر پیامبر روح حق طلبی و حق جویی آنها بیدار می‌شود. در قرآن و در ابتدای سوره بقره از این گروه با نام متقین یادشده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره اعلی، هشتاد و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره تکویر و پیش از سوره لیل نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.