سوره سجده
| سجده | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| دستهبندی | مکی | ||||
| نامهای دیگر | الم تنزیل مضاجع | ||||
| اطلاعات آماری | |||||
| شمارهٔ نزول | ۷۵ | ||||
| جزء | ۲۱ | ||||
| حزب | ۸۳ | ||||
| شمار آیهها | ۳۰ | ||||
| شمار سجدهها | ۱ (واجب، آیهٔ ۱۵) | ||||
| شمار واژهها | ۳۸۰ | ||||
| شمار حرفها | ۱۵۹۹ | ||||
| متن سوره | |||||
|
|
||||
سوره سجده سی و دومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هفتاد و پنجمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره طور و پس از سوره مؤمنون نازل شده است. ۳۰ آیه و ۳۸۰، ۳۷۵ یا ۳۳۰ کلمه و ۱۵۰۰، ۱۵۶۴ یا ۱۵۹۹ حرف دارد. بنابه گزارش تمامی منابع اسلامی از سورههای مکی قرآن و پیش از هجرت نازل شده است. برخی مفسران، آیه ۱۶ تا ۲۰ سوره را مدنی گفتهاند. از سور عزائم و مثانی قرآن است که یک آیه منسوخ دارد.[۱]
نامها
فرهنگنامه علوم قرآن، شش نام را برای سوره سجده گزارش میکند که مشهورترین نام آن، «سجده» از آیه ۱۵ سوره برگرفته شده است.[۲] نامهای «مضاجع»، «سجده لقمان»، «الم سجده»، «الم تنزیل» و «جرز» دیگر نامهای گزارش شده برای این سوره هستند.[۳]
محتوا و ساختار
«سوره سجده» سی و دومین سوره قرآن در ترتیب مصحف کنونی و هفتاد و پنجمین سوره از نظر ترتیب نزول است که پیش از سوره طور و پس از سوره مؤمنون نازل شده است. تعداد آیات سوره ۳۰ آیه به عدد مکاتب تفسیری و ۲۹ آیه در نزد بصریان است و ۳۸۰، ۳۷۵ یا ۳۳۰ کلمه و ۱۵۰۰، ۱۵۶۴ یا ۱۵۹۹ حرف دارد. مبحث اصلی این سوره بیان مبدأ و معاد و اقامه برهان برای این دو موضوع و دفع شبهاتی است که در این باره در ذهنها بهوجود میآید. همچنین مسئله نبوت و قرآن نیز در این سوره مورد اشاره قرار میگیرد. بیان عظمت قرآن و نزول آن از جانب خدا، آفرینش انسان از خاک و روح الهی، اشاره به نشانههای قدرت خداوند در آسمان و زمین و خلقت آنها در شش روز و بیانی کوتاه از تاریخ بنی اسرائیل از دیگر مطالب محتوایی «سوره سجده» است.[۴]
پانویس
ارجاعات
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۱۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۷۹۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگنامه علوم قرآن، ۱: ۲۹۱۹.
منابع
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «اسامی سوره سجده». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره سجده». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.