بدون تصویر

آیه ۱۳ سوره غاشیه

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۳ سوره غاشیه
مشخصات قرآنی
نام سورهغاشیه
تعداد آیات سوره۲۶
شماره آیه۱۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۳ سوره غاشیه سیزدهمین آیه از هشتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به تخت‌های بلند و گران‌بهای بهشتی اشاره دارد. تعبیر «سرر مرفوعة» به معنای تخت‌های مرتفع می‌باشد و منظور از آن تخت‌هایی است که در مجالس میهمانی و شادی بر آن می‌نشینند و بلندی آنها به این جهت است که بهشتیان بر اطراف و محیط خود مسلط باشند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ آیهٔ ۱۳ از سورهٔ ۸۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«در آن‌جا تخت‌های بلند و عالی است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«در آنجا تختهایی است بالا بلند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، به تخت‌های بلند و گران‌بهای بهشتی اشاره دارد. تعبیر «سرر مرفوعة» به معنای تخت‌های مرتفع می‌باشد و منظور از آن تخت‌هایی است که در مجالس میهمانی و شادی بر آن می‌نشینند و بلندی آنها به این جهت است که بهشتیان بر اطراف و محیط خود مسلط باشند. برخی مفسران معتقدند که این تخت‌ها از قطعات طلا ساخته شده و به یاقوت و زبرجد تزیین شده‌اند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره غاشیه، هشتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره ذاریات و پیش از سوره کهف نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره غاشیه، یک آیه (آیه ۲۲) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.