آیه ۲۱ سوره جن
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | جن | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره جن بیست و یکمین آیه از هفتاد و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که چنین بگوید: «من مالک سود و زیانی برای شما نیستم و هدایت به دست دیگری است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قُلْ إِنِّي لَا أَمْلِكُ لَكُمْ ضَرًّا وَلَا رَشَدًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: من نمی‌توانم هیچ‌گونه زیانی به شما برسانم و نمی‌توانم شما را هدایت کنم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو من نه صاحب اختیار زیانی برای شما هستم، نه سامانی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به پیامبر اسلام دستور داده شده است که چنین بگوید: «من مالک سود و زیانی برای شما نیستم و هدایت به دست دیگری است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره جن، هفتاد و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهلمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره اعراف و پیش از سوره یس نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۷۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۷۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۱۳۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره جن»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۸۵۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
