بدون تصویر

آیه ۲۳ سوره ملک

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۳ سوره ملک
مشخصات قرآنی
نام سورهملک
تعداد آیات سوره۳۰
شماره آیه۲۳
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۳ سوره ملک بیست و سومین آیه از شصت و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام، ابزارهای هدایت (گوش، چشم و قلب) را نام می‌برد و سپس بیان می‌دارد که از میان مردم، اندکی از آنها شکر نعمت به‌جای می‌آورند و از این امکانات به درستی استفاده می‌کنند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ آیهٔ ۲۳ از سورهٔ ۶۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: او خدایی است که شما را آفریده و برایتان گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داده‌است کمتر سپاسگزاری می‌کنید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو او کسی است که شما را پدید آورده است و برای شما گوش [ها] و چشم [ها] و قلب [ها] آفریده است، چه اندکمایه سپاس می‌گزارید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه از ابزارهای هدایت انسان‌ها نام برده شده است: «چشم یا ابصار» برای دیدن چیزها و تجربه کردن، «گوش یا سمع» برای آگاهی پیدا کردن از افکار دیگران و «قلب یا افئده» برای اندیشیدن. به گزارش او، سپس در انتهای آیه این تذکر آمده است: «با وجود اینکه خداوند همه وسایل هدایت و راهنمایی را در اختیار بشر نهاده است؛ اما عده اندکی از آنها شکرگزار نعمت‌های او هستند و بسیاری از مردم استفاده صحیحی از این نعمت‌های الهی ندارند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ملک، شصت و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره طور و پیش از سوره حاقه نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.