آیه ۲۹ سوره زخرف
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره زخرف بیست و نهمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. موضوع آیه دلیل عذاب نشدن مشرکان مکه است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
بَلْ مَتَّعْتُ هَٰؤُلَاءِ وَآبَاءَهُمْ حَتَّىٰ جَاءَهُمُ الْحَقُّ وَرَسُولٌ مُبِينٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بلکه من اینان و پدرانشان را بهرهمند ساختم تا حق و پیغمبر روشنگری به نزدشان آمد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آری اینان و پدرانشان را بهرهمند ساختهام تا آنکه [دین] حق و پیامبری آشکار به نزد آنان آمد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: آیه موردبحث، به این سوال که چرا خداوند مشرکان مکه را عذاب نمیکند؟ اینگونه پاسخ داده است: «بلکه ما این گروه (مشرکان مکه) و پدران آنها را از مواهب دنیا بهرهمند ساختیم تا حق و فرستاده آشکار الهی به سراغ آنان آمده است.» به گزارش مکارم، خداوند به آنها مهلت داده و برای اتمام حجت بر آنان کتاب قرآن و محمد را برای هدایتشان فرستاده است. به باور مکارم، جمله «لعلهم یرجعون» در آیه قبل نشان میدهد که هدف از تلاشهای ابراهیم این بود که همه دودمان او به راه توحید بازگردند. در صورتیکه عربهای «شبه جزیره عربستان» با اینکه مدعی بودند از نسل ابراهیمند، اما بازنگشتند. با این وجود خداوند به آنها مهلت داد تا پیامبر و کتاب جدیدی بیاید تا بلکه آنها بیدار شوند و بازگردند که این چنین شد و گروه بزرگی از آنان بیدار و مسلمان شدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۶-۴۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
