آیه ۷ سوره حجر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷ سوره حجر''' هفتمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۷ سوره حجر''' هفتمین [[آیه]] از پانزدهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه، یکی از سخنان [[کافران]] نسبت به عدم ایمان به نبوت [[محمد]] را بیان میکند. بر اساس این آیه کافران از محمد میخواستند تا [[فرشته]] بر آنها نازل شود تصدیق [[نبوت]] او را بکنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه پیشین که [[محمد]] از سوی مخالفان به دیوانگی متهم شد، در این آیه دیگر بهانهای از بهانههای [[کافران]] برای نپذیرفتن دعوت محمد بیان میشود. بر اساس متن این آیه، این گروه از کافران از محمد درخواست میکردند که چرا [[فرشته|فرشتگان]] بر آنان نازل نمیشود و تصدیق [[نبوت محمد]] را نمیکنند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴|ج=۱۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۲۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۹۹ | ||||
| شماره آیه | ۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۴ | ||||
| شماره حزب | ۵۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷ سوره حجر هفتمین آیه از پانزدهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه، یکی از سخنان کافران نسبت به عدم ایمان به نبوت محمد را بیان میکند. بر اساس این آیه کافران از محمد میخواستند تا فرشته بر آنها نازل شود تصدیق نبوت او را بکنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اگر از راستگوياني چرا فرشتگان را به نزد ما نميآوري؟!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اگر راست میگویی چرا فرشتگان را برای ما نمیآوری؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیه پیشین که محمد از سوی مخالفان به دیوانگی متهم شد، در این آیه دیگر بهانهای از بهانههای کافران برای نپذیرفتن دعوت محمد بیان میشود. بر اساس متن این آیه، این گروه از کافران از محمد درخواست میکردند که چرا فرشتگان بر آنان نازل نمیشود و تصدیق نبوت محمد را نمیکنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجر، پانزدهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره یوسف و پیش از سوره انعام نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره حجر، چهار یا پنج آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۹: ۱۲۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۲: ۱۳۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۲۶۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۲۶۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۱: ۱۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجر»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
