آیه ۲۶ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۶ سوره زخرف''' بیست و ششمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۲۶ سوره زخرف''' بیست و ششمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. از این آیات به بعد به بخشی از زندگی [[ابراهیم]] و قوم [[بتپرستی|بتپرست]] زمان او پرداخته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه برای نکوهش سنت [[تقلید]] کورکورانه از نیاکان به نمونهای از گفتار ابراهیم با قوم بت پرست زمان خودش پرداخته شده است. طبق متن آیه چنین آمده است: «به خاطر بیاور هنگامی كه ابراهیم به پدرش (عمویش [[آزر]]) و قوم بتپرستش گفت: من از آنچه شما مىپرستید بیزارم!» به گزارش مکارم، [[قرآن]] پس از نکوهش تقلید از نیاکان و گذشتگان به گفتگوی ابراهیم با بت پرستان اشاره میکند که از آن چنین برداشت میشود: اگر بنا هست تقلیدی از نیاکان صورت بگیرد؛ از ابراهیم پیروی کنند که بزرگترین نیای [[عربستان پیش از اسلام|عرب]] است که همه او را محترم میداشتند و به او افتخار میکردند. همچنین طبق [[آیه ۵۳ سوره انبیاء|آیات ۵۳]] و [[آیه ۵۴ سوره انبیاء|۵۴ سوره انبیاء]]، ابراهیم در برابر استدلال آن بت پرستان به تقلید از پدرانشان، آن را نپذیرفته و آنها را در گمراهی آشکاری خوانده است. از نظر مکارم، این آیات به نوعی دلداری به [[پیامبر اسلام]] و [[مسلمانان]] نخستین نیز هست که در مقابل مخالفتهای [[مشرکان]] [[مکه]] مأیوس و ناامید نشوند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱-۴۲|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۲۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۶ سوره زخرف بیست و ششمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. از این آیات به بعد به بخشی از زندگی ابراهیم و قوم بتپرست زمان او پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به یادآر آنگاه که ابراهیم به پدر و قومش گفت: من از آنچه میپرستید بیزارم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چنین بود که ابراهیم به پدرش و قومش گفت همانا من از آنچه میپرستید بری و برکنارم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه برای نکوهش سنت تقلید کورکورانه از نیاکان به نمونهای از گفتار ابراهیم با قوم بت پرست زمان خودش پرداخته شده است. طبق متن آیه چنین آمده است: «به خاطر بیاور هنگامی كه ابراهیم به پدرش (عمویش آزر) و قوم بتپرستش گفت: من از آنچه شما مىپرستید بیزارم!» به گزارش مکارم، قرآن پس از نکوهش تقلید از نیاکان و گذشتگان به گفتگوی ابراهیم با بت پرستان اشاره میکند که از آن چنین برداشت میشود: اگر بنا هست تقلیدی از نیاکان صورت بگیرد؛ از ابراهیم پیروی کنند که بزرگترین نیای عرب است که همه او را محترم میداشتند و به او افتخار میکردند. همچنین طبق آیات ۵۳ و ۵۴ سوره انبیاء، ابراهیم در برابر استدلال آن بت پرستان به تقلید از پدرانشان، آن را نپذیرفته و آنها را در گمراهی آشکاری خوانده است. از نظر مکارم، این آیات به نوعی دلداری به پیامبر اسلام و مسلمانان نخستین نیز هست که در مقابل مخالفتهای مشرکان مکه مأیوس و ناامید نشوند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۲۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۳۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۴۱-۴۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
