آیه ۲۰ سوره مدثر
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مدثر | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۶ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره مدثر بیستمین آیه از هفتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه برای تأکید بیشتر، بار دیگر در این آیه «ولید بن مغیره» را مذمت می‌کند. به گزارش مکارم مفسر شیعی، تکرار این آیه و مفهوم آن به این معناست که او در افکار شیطانی مهارت داشت و در پی آن بود که همه کافران مکه را با خود هم‌اندیشه و هم رأی کند و آنگاه همگی دسته جمعی با پیامبر مبارزه و مخالفت کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«باز مرگ بر او باد چگونه سنجید!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«باز مرگ بر او باد چگونه سگالید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه برای تأکید بیشتر، بار دیگر در این آیه «ولید بن مغیره» را مذمت می‌کند. به گزارش مکارم، تکرار این آیه و مفهوم آن به این معناست که او در افکار شیطانی مهارت داشت و در پی آن بود که همه کافران را با خود هم‌اندیشه و هم رأی کند و آنگاه همگی دسته جمعی با پیامبر مبارزه و مخالفت کنند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مدثر، هفتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مزمل و پیش از سوره حمد نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مدثر، یک آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۳۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۲۸–۲۲۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مدثر»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۶۵.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
