بدون تصویر

آیه ۲۳ سوره انشقاق

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۳ سوره انشقاق
مشخصات قرآنی
نام سورهانشقاق
تعداد آیات سوره۲۵
شماره آیه۲۳
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۳ سوره انشقاق بیست و سومین آیه از هشتاد و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه لحن آن تهدیدآمیز می‌شود و به علم و آگاهی خداوند از درون و نیات مخفی شخص اشاره دارد؛ لذا در متن آیه می‌گوید: «خدواند از آنچه در دل‌هایشان پنهان می‌دارند؛ آگاه است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا يُوعُونَ آیهٔ ۲۳ از سورهٔ ۸۴ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و خداوند به آنچه در دل نهفته دارند داناتر است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و خداوند به آنچه در دل می‌دارند داناتر است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه لحن آن تهدیدآمیز می‌شود و به علم و آگاهی خداوند از درون و نیات مخفی شخص اشاره دارد؛ لذا در متن آیه می‌گوید: «خدواند از آنچه در دل‌هایشان پنهان می‌دارند؛ آگاه است.» فعل «یوعون» (از ماده وعاء) به معنای ظرف است که بر اساس حدیثی از علی بن ابی‌طالب دل‌های انسان‌ها به ظرف تشبیه شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انشقاق، هشتاد و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انفطار و پیش از سوره روم نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.