آیه ۴۸ سوره زخرف: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۴۸ سوره زخرف''' چهل و هشتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۴۸ سوره زخرف''' چهل و هشتمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. این آیه در بیان ادامه داستان [[موسی]] و برخورد [[فرعون]] و اطرافیانش در برابر اوست.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه و در شرح ادامه ماجرای موسی و فرعون چنین می‌گوید: «و هیچ آیه‌ای و [[معجزه|معجزه‌ای]] به آنها نشان نمی‌دادیم مگر اینکه از دیگری بزرگ‌تر و مهم‌تر بود. آنها را به [[عذاب‌|عذاب‌ها]] و مجازات‌های هشدار دهنده گرفتار نمودیم شاید بیدار شوند و به راه [[حق]] بازگردند.» به گفته مکارم، [[خداوند]] برای [[اتمام حجت]] با فرعونیان، آیات بیشتری را یکی پس از دیگری برای آنها فرستاد که پس از «عصا» و «ید بیضا» شامل معجزات «طوفان، جراد، قمل، ضفادع و غیر اینها» بود. همچنین آنها را به «خشکسالی و قحطی و کمبود میوه‌ها» نیز مجازات نمود. حتی رنگ آب «[[رود نیل]]» به رنگ خون درآمد که نه تنها قابل شرب نبود، بلکه برای کشاورزی نیز قابل استفاده نیز نبود. این حوادث دردناک اگرچه موقتا آنها را بیدار می‌کرد و دست به دامان موسی می‌شدند. اما هنگامیکه حادثه تمام می‌شد همه چیز را فراموش می‌کردند و موسی را مورد آزار و اذیت و [[تهمت]] قرار می‌دادند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۷۹-۸۰|ج=۲۱}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۷:۴۰

آیه ۴۸ سوره زخرف
مشخصات قرآنی
نام سورهزخرف
تعداد آیات سوره۸۹
شماره آیه۴۸
شماره جزء۲۵
شماره حزب۹۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۸ سوره زخرف چهل و هشتمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. این آیه در بیان ادامه داستان موسی و برخورد فرعون و اطرافیانش در برابر اوست.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ آیهٔ ۴۸ از سورهٔ ۴۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و هیچ معجزه‌ای به ایشان نمی‌نمودیم مگر اینکه یکی از دیگری برتر و مهم‌تر بود و آنان‌را به عذاب فرو گرفتیم تا شاید برگردند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و هیچ پدیده شگرفی به آنان ننمایاندیم مگر آنکه از همانندش بزرگتر بود، و ایشان را با عذاب فرو گرفتیم باشد که به راه آیند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه و در شرح ادامه ماجرای موسی و فرعون چنین می‌گوید: «و هیچ آیه‌ای و معجزه‌ای به آنها نشان نمی‌دادیم مگر اینکه از دیگری بزرگ‌تر و مهم‌تر بود. آنها را به عذاب‌ها و مجازات‌های هشدار دهنده گرفتار نمودیم شاید بیدار شوند و به راه حق بازگردند.» به گفته مکارم، خداوند برای اتمام حجت با فرعونیان، آیات بیشتری را یکی پس از دیگری برای آنها فرستاد که پس از «عصا» و «ید بیضا» شامل معجزات «طوفان، جراد، قمل، ضفادع و غیر اینها» بود. همچنین آنها را به «خشکسالی و قحطی و کمبود میوه‌ها» نیز مجازات نمود. حتی رنگ آب «رود نیل» به رنگ خون درآمد که نه تنها قابل شرب نبود، بلکه برای کشاورزی نیز قابل استفاده نیز نبود. این حوادث دردناک اگرچه موقتا آنها را بیدار می‌کرد و دست به دامان موسی می‌شدند. اما هنگامیکه حادثه تمام می‌شد همه چیز را فراموش می‌کردند و موسی را مورد آزار و اذیت و تهمت قرار می‌دادند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.