آیه ۳۳ سوره یس: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
(+رده:آیههای با موضوع خلقت، +رده:آیههای با موضوع معاد، +رده:آیههای با موضوع زمین (هاتکت)، ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۳ سوره یس''' سی و سومین [[آیه]] از سی و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه به یکی از نشانههای اثبات [[قدرت خدا]] در حیاتبخشی دوباره در فرایند [[معاد]] اشاره دارد. این نشانه، احیای زمینهای مرده با رشد گیاهان در آن عنوان شده است. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۲۷۱|ج=۲۶}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۱۲۲|ج=۱۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۴۴۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۴۴۲}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیات ۳۳ تا [[آیه ۳۶ سوره یس|۳۶]] سوره یس، تعدادی از آیات و نشانههای [[خدا]] برای هدایت بشر یاد شده است. در نخستین آیه، به موضوع زمین مرده و احیاء آن از جانب خدا اشاره شده است. در این آیه تأکید شده است که این نشانهای از [[قدرت خدا]] برای تحقق [[رستاخیز]] است. در پایان آیه تأکید شده است که این زمینهای مرده با رشد گیاهان و دانهها زنده شده و [[انسان]]ها نیز از آن استفاده کردهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۲|ج=۱۸}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره یس]]، سی و ششمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، چهل و یکمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره جن]] و پیش از [[سوره فرقان]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک [[آیه]] ([[آیه ۴۵ سوره یس|آیه ۴۵]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در سوره یس، یک آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۳۱۸۰|ف=سوره یس}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع خلقت]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع زمین]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع معاد]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۱:۵۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۳۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۸۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۳ سوره یس سی و سومین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به یکی از نشانههای اثبات قدرت خدا در حیاتبخشی دوباره در فرایند معاد اشاره دارد. این نشانه، احیای زمینهای مرده با رشد گیاهان در آن عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَآيَةٌ لَهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و نشانهای (از قدرت خدا بر تحقق رستاخیز) برای آنان زمین مرده است، که آنرا زنده گردانیدیم و از آن دانهای برآوردیم که از آن میخورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و زمین پژمرده [/بایر]مایه عبرتی است برای آنان که زندهاش گرداندیم و از آن دانهها برآوردیم که از آن میخورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیات ۳۳ تا ۳۶ سوره یس، تعدادی از آیات و نشانههای خدا برای هدایت بشر یاد شده است. در نخستین آیه، به موضوع زمین مرده و احیاء آن از جانب خدا اشاره شده است. در این آیه تأکید شده است که این نشانهای از قدرت خدا برای تحقق رستاخیز است. در پایان آیه تأکید شده است که این زمینهای مرده با رشد گیاهان و دانهها زنده شده و انسانها نیز از آن استفاده کردهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۲۷۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۳۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.