آیه ۱۲ سوره یس
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۲ | ||||
| شماره حزب | ۸۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۲ سوره یس دوازدهمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به زنده شدن مردگان توسط خدا و نوشته شدن اعمال آنان در کتابی آشکار، اشاره شده دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدون شک ما خودمان مردگان را زنده میگردانیم و آنچه (از کارهای نیک و بد) که از پیش فرستادهاند و چیزهایی که برجای نهادهاند را مینویسیم و همه چیز را در کتابی روشنگر برشمردهایم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما خود مردگان را [از نو] زنده میکنیم و آنچه در گذشته انجام دادهاند، و حتی نقش گامهایشان را مینویسیم، و همه چیز را در کتابی روشنگر بر شماردهایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در متن آیه، از زنده شدن مردگان به دست خداوند یاد شده و گفته میشود که تمام آثار و اقدامات آنان نوشته میشود. در پایان آیه نیز در مقام تأکید گفته شده است که همه این امور در کتابی آشکار، ضبط خواهد شد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۲۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۳۲۱–۳۲۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
