آیه ۸ سوره حجرات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۸ سوره حجرات''' هشتمین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید.
'''آیه ۸ سوره حجرات''' هشتمین [[آیه]] از چهل و نهمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه محبوبیت [[ایمان]] و تنفر از [[گناه]] به عنوان موهبت و [[نعمت]] الهی برشمرده شده است.  


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در اینجا محبوبیت ایمان و تنفر از گناه را به عنوان فضل و نعمت [[خداوند]] نام برده و می‌گوید: «این فضلی است از ناحیه خداوند و نعمتی است که بر شما ارزانی داشته و خداوند [[علیم|دانا]] و [[حکیم (اسماء الحسنی)|حکیم]] است.» به گفته مکارم، «[[فضل]]» و «نعمت» هر دو اشاره به یک واقعیت دارند و نشانه‌ای از اعطای مواهبت الهی به بندگان هستند. همچنین از آیه برداشت می‌شود که آگاهی و حکمت او ایجاب می‌کند که عوامل رشد و [[سعادت]] را در انسان‌ها بیافریند و آن را با دعوت [[پیامبران]] هماهنگ و تکمیل سازد تا در نهایت آنها را به سر منزل مقصود برساند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۶۱-۱۶۲|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۶ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۴۱

آیه ۸ سوره حجرات
مشخصات قرآنی
نام سورهحجرات
تعداد آیات سوره۱۸
شماره آیه۸
شماره جزء۲۶
شماره حزب۱۰۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸ سوره حجرات هشتمین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه محبوبیت ایمان و تنفر از گناه به عنوان موهبت و نعمت الهی برشمرده شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَنِعْمَةً ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ آیهٔ ۸ از سورهٔ ۴۹ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(این) به فضل و نعمتی از سوی خدا (می‌باشد) و خداوند دانای فرزانه است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بخشش و نعمتی از جانب خداوند است، و خداوند دانای فرزانه است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در اینجا محبوبیت ایمان و تنفر از گناه را به عنوان فضل و نعمت خداوند نام برده و می‌گوید: «این فضلی است از ناحیه خداوند و نعمتی است که بر شما ارزانی داشته و خداوند دانا و حکیم است.» به گفته مکارم، «فضل» و «نعمت» هر دو اشاره به یک واقعیت دارند و نشانه‌ای از اعطای مواهبت الهی به بندگان هستند. همچنین از آیه برداشت می‌شود که آگاهی و حکمت او ایجاب می‌کند که عوامل رشد و سعادت را در انسان‌ها بیافریند و آن را با دعوت پیامبران هماهنگ و تکمیل سازد تا در نهایت آنها را به سر منزل مقصود برساند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.