آیه ۳۶ سوره یس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در متن آیه، خدا مورد [[تنزیه]] قرار گرفته است. در این آیه گفته شده است که [[خدا]]، خلقت را از دو موجود نر و ماده آفریده است و | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در متن آیه، خدا مورد [[تنزیه]] قرار گرفته است. در این آیه گفته شده است که [[خدا]]، خلقت را از دو موجود نر و ماده آفریده است و تأکید شده است که همه آنچه از زمین روییده میشود و آنچه انسان آن را نمیداند نیز، همگی از دو وجود نر و ماده تشکیل شدهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۶|ج=۱۸}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای | [[رده:آیههای با موضوع خدا]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع خلقت]] | [[رده:آیههای با موضوع خلقت]] | ||
[[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] | [[رده:آیههای با موضوع صفات خدا]] | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۲:۲۷
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۸۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره یس سی و ششمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به خلقت زوجگونه تمام آنچه از زمین روییده شده و آنچه انسان از آن بیخبر است، اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنْبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنْفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پاک است خداوندی که همه نر و مادهها را آفریده است از (قبیل) آنچه زمین میرویاند و از خود آنان و از چیزهایی که ایشان نمیدانند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پاک و منزه است کسی که همه گونهها را آفریده است، از جمله آنچه زمین میرویاند و نیز از [وجود] خودشان و نیز آنچه نمیشناسند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در متن آیه، خدا مورد تنزیه قرار گرفته است. در این آیه گفته شده است که خدا، خلقت را از دو موجود نر و ماده آفریده است و تأکید شده است که همه آنچه از زمین روییده میشود و آنچه انسان آن را نمیداند نیز، همگی از دو وجود نر و ماده تشکیل شدهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۳۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
