آیه ۱۴ سوره حجرات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجرات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۴ سوره حجرات چهاردهمین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. موضوع آیه شرح حقیقت ایمان است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قَالَتِ الْأَعْرَابُ آمَنَّا ۖ قُلْ لَمْ تُؤْمِنُوا وَلَٰكِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا يَدْخُلِ الْإِيمَانُ فِي قُلُوبِكُمْ ۖ وَإِنْ تُطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا يَلِتْكُمْ مِنْ أَعْمَالِكُمْ شَيْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بادیهنشینان گفتند: ایمان آوردهایم، بگو: شما ایمان نیاوردهاید بلکه بگوئید: تسلیم شدهایم و ایمان هنوز به دلهایتان وارد نشده است، واگر از خدا و پیغمبرش فرمانبرداری کنید خدا از (پاداش) کارهایتان چیزی نمیکاهد، بیگمان خداوند آمرزنده مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اعرابیان گفتند ایمان آوردهایم بگو هنوز ایمان [حقیقی] نیاوردهاید، بهتر است بگویید اسلام آوردهایم چرا که هنوز ایمان به [ژرفنای] دلهایتان راه نیافته است، و اگر از خداوند و پیامبر او اطاعت کنید، چیزی از [پاداش] اعمال شما نمیکاهد، بیگمان خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در این آیه حقیقت ایمان اینگونه معرفی میشود: «اعراب بادیهنشین گفتند: ایمان آوردهایم، به آنها بگو: شما ایمان نیاوردهاید، بگویید اسلام آوردهایم، ولی هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است! اگر از خدا و رسولش اطاعت كنید، ثواب اعمالتان را به طور کامل میدهد و چیزی از پاداش اعمال شما را فروگذار نمیکند و خداوند غفور و رحیم است.» بر طبق این آیه تفاوت «اسلام» و «ایمان» در این است که «اسلام» شکل ظاهری قانونی دارد و هر کس شهادتین را بر زبان جاری کند؛ در دایره مسلمانان وارد میشود و احکام اسلام بر او جاری میگردد. ولى ایمان یک امر واقعی و باطنی است و جایگاه آن قلب انسان است نه فقط در زبان و ظاهر او.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۱۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۴۷۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۲۰۹-۲۱۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجرات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
