آیه ۶ سوره یس
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۲ | ||||
| شماره حزب | ۸۸ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶ سوره یس ششمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه اشاره به هدف نزول قرآن برای انذار قومی که پیشتر انذار نشده بودند، دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
لِتُنْذِرَ قَوْمًا مَا أُنْذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«تا قومی را بیم دهی که پدرانشان بیم داده نشدهاند و خود غافل و بیخبرند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«تا قومی را که پدرانشان هشدار نیافته بودند، و خود غافلند، هشدار دهی»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که متن آیه شامل بیان هدف نزول قرآن است که در آیه پیشن مورد اشاره قرار گرفت. در این آیه گفته میشود که قرآن نازل شده است تا محمد، قومی را انذار کند که پدران آنها انذار نشده بودند و در غفلت به سر میبرند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۲۵۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۳۱۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
