بدون تصویر

آیه ۱۱ سوره بروج

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۱۱ سوره بروج
مشخصات قرآنی
نام سورهبروج
تعداد آیات سوره۲۲
شماره آیه۱۱
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۸
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۱ سوره بروج یازدهمین آیه از هشتاد و پنجمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به شرح پاداش مؤمنان پرداخته شده است که یکی از پاداش آنان باغ‌های زیبا و با طراوت بهشتی است که نهرهای آب از زیر درختان آن باغ‌ها جاریست. عبارت «فوز کبیر» در اینجا اشاره به این نکته دارد که سرمایه اصلی مؤمنان همان ایمان و اعمال صالح آنان است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْكَبِيرُ آیهٔ ۱۱ از سورهٔ ۸۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«به‌راستی آنان که ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند باغ‌هایی دارند که از زیر آن رودها روان است این است کامیابی بزرگ»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بی‌گمان کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، ایشان راست بوستانهایی [بهشتی‌] که جویباران از فرودست آن جاری است، این رستگاری بزرگ است‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث، به شرح پاداش مؤمنان پرداخته شده است که یکی از پاداش آنان باغ‌های زیبا و با طراوت بهشتی است که نهرهای آب از زیر درختان آن باغ‌ها جاریست. عبارت «فوز کبیر» در اینجا اشاره به این نکته دارد که سرمایه اصلی مؤمنان همان ایمان و اعمال صالح آنان است. به عقیده مکارم، به کار رفتن تعبیر «عملوا الصالحات» در آیه، با توجه به اینکه صالحات جمع صالح است؛ نشان‌دهنده این مطلب است که اعمال صالح همیشه و در هرجا برنامه و محور تمام کارهای زندگی مؤمنان بوده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره بروج، هشتاد و پنجمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره شمس و پیش از سوره تین نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.