آیه ۹ سوره ذاریات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ذاریات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۰ | ||||
| شماره آیه | ۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره ذاریات نهمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به علت انحراف مشرکان از حق است که آنان چون از دلیل عقل و مسیر منطق حقطلبی منحرف شدهاند؛ از مسئله معاد و اصول دین نیز انحراف پیدا کردهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسی از (راه) او منحرف میشود که منحرف شده باشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«هر کس که از پیش، باز گردانده شده است از [ایمان به] آن باز گردانده شود»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به علت انحراف مشرکان از حق اشاره دارد. به گزارش مکارم، «افک» در اصل به معنای منصرف ساختن و بازگرداندن از چیزی است و با توجه به موضوع آیات قبل (رستاخیز) منظور اصلی انحراف مشرکان از این عقیده است؛ بنابراین مجموع آیه چنین معنی میدهد: «کسانی از ایمان به معاد منحرف میشوند که از مسیر دلیل عقل و منطق حقطلبی منحرف گشتهاند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۴۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۳۱۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ذاریات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
