آیه ۵۳ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۳ سوره زخرف''' پنجاه و سومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۳ سوره زخرف''' پنجاه و سومین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در آیه به سخنان [[فرعون]] مبنی بر مقایسه خودش با [[موسی]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در ادامه بیان داستان فرعون و موسی چنین میگوید: «چرا دستبندهایی از طلا به او داده نشده؟! یا اینکه چرا [[فرشتگان]] همراه او نیامدهاند تا گفتار او را [[تصدیق]] کنند؟!» به گزارش مکارم، در میان فرعونیان این عقیده بود که بزرگان و رؤسا باید گردنبند و دستبند طلا داشته باشند، درحالیکه موسی چنین زینتآلاتی همراه نداشت. فرعون در اینجا همان بهانهای را مطرح کرده است که [[مشرکان]] [[مکه]] نیز آن را نسبت به [[محمد]] بیان میداشتند و در همین سوره به آن اشاره شده بود. بهانه دیگر او این بود که چرا موسی که ادعای [[نبوت]] کرده [[فرشته]] نیست یا همراهش فرشتهای نیامده است؟ در حالیکه از منطق قرآن، [[پیامبران]] [[مبعوث]] باید از جنس خود بشر باشند تا با نیازها و مشکلات آنها آشنا باشند و بتوانند از جنبه عملی الگوی انسانها قرار گیرند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۶-۸۸|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۵۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۳ سوره زخرف پنجاه و سومین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آیه به سخنان فرعون مبنی بر مقایسه خودش با موسی اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(اگر راست میگوید که پیغمبر خداست) پس چرا دستبندهای زرّین به او داده نشده است یا چرا فرشتگان (برای یاری او) همراهش نیامدهاند؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس چرا دستبندهایی زرین برای او نازل نشده، یا چرا با او فرشتگانی نیامدهاند که همراهی کنند؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در ادامه بیان داستان فرعون و موسی چنین میگوید: «چرا دستبندهایی از طلا به او داده نشده؟! یا اینکه چرا فرشتگان همراه او نیامدهاند تا گفتار او را تصدیق کنند؟!» به گزارش مکارم، در میان فرعونیان این عقیده بود که بزرگان و رؤسا باید گردنبند و دستبند طلا داشته باشند، درحالیکه موسی چنین زینتآلاتی همراه نداشت. فرعون در اینجا همان بهانهای را مطرح کرده است که مشرکان مکه نیز آن را نسبت به محمد بیان میداشتند و در همین سوره به آن اشاره شده بود. بهانه دیگر او این بود که چرا موسی که ادعای نبوت کرده فرشته نیست یا همراهش فرشتهای نیامده است؟ در حالیکه از منطق قرآن، پیامبران مبعوث باید از جنس خود بشر باشند تا با نیازها و مشکلات آنها آشنا باشند و بتوانند از جنبه عملی الگوی انسانها قرار گیرند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۳۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۸۶-۸۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
