آیه ۵۵ سوره زخرف: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۵ سوره زخرف''' پنجاه و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۵۵ سوره زخرف''' پنجاه و پنجمین [[آیه]] از چهل و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. آیه اشاره دارد به نازل شدن [[عذاب]] بر [[فرعون]] و قوم او به خاطر نافرمانیها و [[گناهان|گناهانشان]]. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، به سرانجام کار فرعون و فرعونیان اشاره شده و چنین آمده است: «هنگامی که ما را با اعمالشان به خشم آوردند؛ از آنها [[انتقام]] گرفتیم، و همه را غرق نمودیم.» به باور مکارم، خداوند از میان مجازاتها غرق شدن را برای این افراد انتخاب کرد تا تمام عزت و شوکت و افتخارشان را در هم بکوبد و کاملا محو و نابود نماید. در لغت «آسفونا» (از ماده اسف) هم به معنی «اندوه» آمده و هم «غضب» بلکه به گفته [[راغب]] در [[المفردات في غريب القرآن|''المفردات'']] گاهی به «اندوه توأم با غضب» گفته میشود و گاهی به هر یک از اين دو معنا بهطور جداگانه. چرا که حقیقت آن هیجانی درونی است که انسان را به انتقام دعوت میکند، هر گاه نسبت به زیردستان باشد؛ در شکل غضب ظاهر میشود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد به صورت اندوه آشکار میگردد. بعضی از [[مفسران]] «آسفونا» را به معنی «آسفوا رسلنا» [[تفسیر قرآن|تفسیر]] کردهاند، ولی از نظر مکارم، این تفسیر بعید به نظر میرسد و ضرورتی براى چنین خلاف ظاهری وجود ندارد. همچنین این نکته نیز قابل توجه است که نه حزن و اندوه درباره [[خداوند]] مفهومی دارد و نه خشم به آن معنایی که در میان ما معروف است. بلکه خشم و غضب خداوند به معنای «[[اراده]] مجازات» و رضایت او به معنی «اراده [[ثواب]]» است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۸۹-۹۰|ج=۲۱}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ اکتبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۵۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | زخرف | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۹ | ||||
| شماره آیه | ۵۵ | ||||
| شماره جزء | ۲۵ | ||||
| شماره حزب | ۹۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۵ سوره زخرف پنجاه و پنجمین آیه از چهل و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. آیه اشاره دارد به نازل شدن عذاب بر فرعون و قوم او به خاطر نافرمانیها و گناهانشان.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس هنگامیکه ما را بر سر خشم آوردند از آنان انتقام گرفتیم و آنانرا همگی غرق کردیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون ما را به خشم آوردند، از ایشان انتقام گرفتیم، و همگیشان را غرقه ساختیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آیه موردبحث، به سرانجام کار فرعون و فرعونیان اشاره شده و چنین آمده است: «هنگامی که ما را با اعمالشان به خشم آوردند؛ از آنها انتقام گرفتیم، و همه را غرق نمودیم.» به باور مکارم، خداوند از میان مجازاتها غرق شدن را برای این افراد انتخاب کرد تا تمام عزت و شوکت و افتخارشان را در هم بکوبد و کاملا محو و نابود نماید. در لغت «آسفونا» (از ماده اسف) هم به معنی «اندوه» آمده و هم «غضب» بلکه به گفته راغب در المفردات گاهی به «اندوه توأم با غضب» گفته میشود و گاهی به هر یک از اين دو معنا بهطور جداگانه. چرا که حقیقت آن هیجانی درونی است که انسان را به انتقام دعوت میکند، هر گاه نسبت به زیردستان باشد؛ در شکل غضب ظاهر میشود و هر گاه نسبت به بالادستان باشد به صورت اندوه آشکار میگردد. بعضی از مفسران «آسفونا» را به معنی «آسفوا رسلنا» تفسیر کردهاند، ولی از نظر مکارم، این تفسیر بعید به نظر میرسد و ضرورتی براى چنین خلاف ظاهری وجود ندارد. همچنین این نکته نیز قابل توجه است که نه حزن و اندوه درباره خداوند مفهومی دارد و نه خشم به آن معنایی که در میان ما معروف است. بلکه خشم و غضب خداوند به معنای «اراده مجازات» و رضایت او به معنی «اراده ثواب» است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره زخرف، چهل و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و سومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره شوری و پیش از سوره دخان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره زخرف، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۷: ۶۳۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۱۶۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۹۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۹۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۱: ۸۹-۹۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره زخرف»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
