بدون تصویر

آیه ۵۶ سوره ذاریات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۵۶ سوره ذاریات''' پنجاه و ششمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه هدف از آفرینش انسان‌ها و جنیان بیان شده است.  
'''آیه ۵۶ سوره ذاریات''' پنجاه و ششمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه هدف از آفرینش انسان‌ها و جنیان بیان شده است.


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه هدف از خلقت انسان‌ها و جنیان را [[عبادت]] و بندگی خدا بیان می‌کند. به گفته مکارم، با توجه به سایر آیات قرآن در این زمینه هدف اصلى همان [[عبوديت]] و بندگی است كه در آیه مورد بحث به آن اشاره شده و مسئله «علم و دانش» و «امتحان و آزمايش» اهدافى هستند كه در مسير «عبوديت» قرار مى‌گيرند و «[[رحمت]] فراگیر [[خداوند]]» نتيجه اين عبوديت است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۴-۳۸۸|ج=۲۲}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: [[قرآن]] در این آیه هدف از خلقت انسان‌ها و جنیان را [[عبادت]] و بندگی خدا بیان می‌کند. به گفته مکارم، با توجه به سایر آیات قرآن در این زمینه هدف اصلی همان [[عبودیت]] و بندگی است که در آیه مورد بحث به آن اشاره شده و مسئله «علم و دانش» و «امتحان و آزمایش» اهدافی هستند که در مسیر «عبودیت» قرار می‌گیرند و «[[رحمت]] فراگیر [[خداوند]]» نتیجه این عبودیت است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۴–۳۸۸|ج=۲۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع جن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع انسان]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خلقت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع خدا]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۴۸

آیه ۵۶ سوره ذاریات
مشخصات قرآنی
نام سورهذاریات
تعداد آیات سوره۶۰
شماره آیه۵۶
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۶ سوره ذاریات پنجاه و ششمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه هدف از آفرینش انسان‌ها و جنیان بیان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ آیهٔ ۵۶ از سورهٔ ۵۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و من جن و انس را جز برای آنکه مرا بندگی کنند نیافریده‌ام»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و جن و انس را جز برای آنکه مرا بپرستند، نیافریده‌ام‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه هدف از خلقت انسان‌ها و جنیان را عبادت و بندگی خدا بیان می‌کند. به گفته مکارم، با توجه به سایر آیات قرآن در این زمینه هدف اصلی همان عبودیت و بندگی است که در آیه مورد بحث به آن اشاره شده و مسئله «علم و دانش» و «امتحان و آزمایش» اهدافی هستند که در مسیر «عبودیت» قرار می‌گیرند و «رحمت فراگیر خداوند» نتیجه این عبودیت است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.