آیه ۳۶ سوره ذاریات: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۶ سوره ذاریات''' | '''آیه ۳۶ سوره ذاریات''' سی و ششمین [[آیه]] از پنجاه و یکمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. این آیه اشاره دارد به این مطلب که تنها خانواده [[لوط]] در آن شهر از [[مؤمنان]] بودند که از [[عذاب]] الهی در امان ماندند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، فرشتگان گفتند: «در آن سرزمین تنها یک خانواده با [[ایمان]] بودند که نجات یافتند. به گزارش مکارم، این مطلب در [[آیه ۵۹ سوره حجر|آیات ۵۹]] و [[آیه ۶۰ سوره حجر|۶۰ سوره حجر]] نیز آمده است و این خانواده همان خانواده خود لوط بودند. همچنین این موضوع در [[آیه ۳۲ سوره عنکبوت|آیات ۳۲ سوره عنکبوت]] و [[ | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، فرشتگان گفتند: «در آن سرزمین تنها یک خانواده با [[ایمان]] بودند که نجات یافتند. به گزارش مکارم، این مطلب در [[آیه ۵۹ سوره حجر|آیات ۵۹]] و [[آیه ۶۰ سوره حجر|۶۰ سوره حجر]] نیز آمده است و این خانواده همان خانواده خود لوط بودند. همچنین این موضوع در [[آیه ۳۲ سوره عنکبوت|آیات ۳۲ سوره عنکبوت]] و [[آیه ۸۳ سوره اعراف|۸۳ اعراف]] با عبارات دیگر عنوان شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۵۷–۳۵۹|ج=۲۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ ۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۳:۰۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | ذاریات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره ذاریات سی و ششمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. این آیه اشاره دارد به این مطلب که تنها خانواده لوط در آن شهر از مؤمنان بودند که از عذاب الهی در امان ماندند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِنَ الْمُسْلِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس آنجا جز یک خانه از مسلمانان نیافتیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«چندانکه در آنجا جز خانهای از آن مسلمانان، نیافتیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در ادامه آیه قبل، فرشتگان گفتند: «در آن سرزمین تنها یک خانواده با ایمان بودند که نجات یافتند. به گزارش مکارم، این مطلب در آیات ۵۹ و ۶۰ سوره حجر نیز آمده است و این خانواده همان خانواده خود لوط بودند. همچنین این موضوع در آیات ۳۲ سوره عنکبوت و ۸۳ اعراف با عبارات دیگر عنوان شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۸۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۳۵۷–۳۵۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ذاریات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
