آیه ۶۹ سوره یس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۹ سوره یس''' شصت و نهمین [[آیه]] از سی و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۹ سوره یس''' شصت و نهمین [[آیه]] از سی و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی]] آن بهشمار میآید. متن آیه به رد شاعر بودن [[محمد|پیامبر اسلام]] و شعر بودن آیات [[قرآن]] اشاره دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه پیش رو، به یکی از اتهامات وارده به [[محمد|پیامبر اسلام]]، یعنی شاعر بودن او، پاسخ داده شده است. در این آیه گفته شده که خدا به محمد شعر نیاموخته است و او نیز سزاوار این مسئله نبوده است که شاعر باشد. در پایان نیز گفته شده است که این آیات [[قرآن]]، همگی پند هستند. در پایان آیه، این آیات به عنوان «قرآن مبین» یاد شدهاند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۸–۴۴۱|ج=۱۸}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای با موضوع قرآن]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع محمد]] | |||
[[رده:آیههای با موضوع نبوت]] | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۴:۰۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | یس | ||||
| تعداد آیات سوره | ۸۳ | ||||
| شماره آیه | ۶۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۸۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۹ سوره یس شصت و نهمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. متن آیه به رد شاعر بودن پیامبر اسلام و شعر بودن آیات قرآن اشاره دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنْبَغِي لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُبِينٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به او شعر نیاموختیم و (آموختن شعر) سزاوار او نیست، آن جز پندی و قرآنی آشکار نمیباشد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و ما به او [پیامبر] شعر نیاموختهایم، و سزاوار او [هم] نیست، این جز اندرز و قرآن مبین نیست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در آیه پیش رو، به یکی از اتهامات وارده به پیامبر اسلام، یعنی شاعر بودن او، پاسخ داده شده است. در این آیه گفته شده که خدا به محمد شعر نیاموخته است و او نیز سزاوار این مسئله نبوده است که شاعر باشد. در پایان نیز گفته شده است که این آیات قرآن، همگی پند هستند. در پایان آیه، این آیات به عنوان «قرآن مبین» یاد شدهاند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۰۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۵۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۸: ۴۳۸–۴۴۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره یس»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۸۰.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
