آیه ۱۰ سوره حجرات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | حجرات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۰ | ||||
| شماره جزء | ۲۶ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۰ سوره حجرات دهمین آیه از چهل و نهمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه مؤمنان برادر یکدیگر خوانده شده و دستور به رعایت تقوای الهی داده شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«هر آينه مؤمنان برادرانند ميان برادرانتان آشتي بيفکنيد و از خدا بترسيد، باشد که بر شما رحمت آرد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«همانا مؤمنان [مسلمانان] بردارند، پس بین برادرانتان آشتی برقرار سازید، و از خداوند پروا کنید، باشد که مشمول رحمت شوید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه برای تأکید بر آیه قبل، در اینجا مؤمنان را برادر یکدیگر دانسته و چنین میگوید: «مؤمنان برادر یکدیگرند، بنابراین در میان دو برادر خود، صلح را بر قرار کنید. تقوای الهی پیشه کنید تا مشمول رحمت او شوید.» به گزارش مکارم، این آیه به مهمترین مسئولیتهای اجتماعی مسلمانان در برابر یکدیگر و تأکید بر اجرای عدالت اجتماعی پرداخته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره حجرات، چهل و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره مجادله و پیش از سوره تحریم نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۱۳) از آن را مکی و الباقی را مدنی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۰۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۴۵۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۱۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۱۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۱۶۸-۱۶۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره حجرات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۸۷۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
