بدون تصویر

آیه ۵۰ سوره یس

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۰ سوره یس
مشخصات قرآنی
نام سورهیس
تعداد آیات سوره۸۳
شماره آیه۵۰
شماره جزء۲۳
شماره حزب۸۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۰ سوره یس پنجاهمین آیه از سی و ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. متن آیه به یکباره بودن تحقق قیامت و پایان زندگی‌ها اشاره دارد.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ آیهٔ ۵۰ از سورهٔ ۳۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«پس نمی‌توانند وصیتی کنند و نه به‌وسوی خانوادة خویش بازگردند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و در آن هنگام نه وصیتی توانند کرد و نه به سوی خانواده‌شان باز می‌گردند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه گذشته که در خصوص شیوه و زمان قیامت بود، در این آیه تاکید شده است که قیامت به صورت ناگهانی است به طوری که امکان وصیت کردن و حتی بازگشت به سوی خانواده‌ها را از افراد خواهد گرفت.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره یس، سی و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، چهل و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره جن و پیش از سوره فرقان نازل شد. از مجموع آیات این سوره، یک آیه (آیه ۴۵) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره یس، یک آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.