آیه ۲۹ سوره طور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | طور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۴۹ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۷ | ||||
| شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره طور بیست و نهمین آیه از پنجاه و دومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به تهمتها و نسبتهای ناروایی که به پیامبر اسلام توسط مشرکان مکه و قریش زده میشد؛ اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَتِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس پند و اندرز بده که تو به فضل پروردگارت کاهن و دیوانه نیستی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس پند ده که تو به نعمت پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه نتیجهگیری از مباحث آیات قبل را بیان میکند و به پیامبر اسلام میگوید: «حال چنین است یادآوری کن و تذکر بده.» سپس در ادامه آیه به تهمتهایی که مشرکان به پیامبر اسلام میزدند؛ اشاره شده است. آنها به محمد «کاهن» و «مجنون» میگفتند و مردم را از اطراف پیامبر دور میکردند. به گزارش مکارم، «کاهن» به کسی گفته میشود که خبر از اسرار غیبی میداد و غالبا مدعی ارتباط با جنیان بودند. مکارم معتقد است که قریش برای تهمت زدن به پیامبر از دو صفت متضاد با هم استفاده میکردند و توجهی هم به این مطلب نداشتند. لذا جمع این دو نسبت ناروا در این آیه ممکن است اشاره به این پراکندهگویی آنها باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره طور، پنجاه و دومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره سجده و پیش از سوره ملک نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره طور، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۲۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۴۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره طور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۸۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
