آیه ۳۲ سوره نور
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۳۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۱ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۲ سوره نور سی و دومین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. موضوع این آیه بیان مسئله ازدواج برای جلوگیری از انحرافات جنسی است که قرآن دستور میدهد مردان و زنان، بردگان و کنیران صالح و بیهمسر مسلمان را به همسری یکدیگر درآورید. در ادامه آیه خداوند وعده یاری در مسائل مالی زندگی را میدهد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَىٰ مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ ۚ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و مردان و زنان بیهمسر و بردگان و كنيزان خود را كه سزاوار (ازدواج هستند) به همسري (ديگران) در آوريد، اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنان را از فضل خويش دارا و بینياز میگرداند و خداوند داراي خير فراوان، و آگاه است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بیهمسران خویش و بردگان و کنیزکان صالح خویش را به همسری [دیگران] دهید، و اگر تهیدست باشند خداوند از بخشش خویش آنان را توانگر میگرداند، و خداوند گشایشگر داناست»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن برای مصون ماندن مسلمانان و جامعه اسلامی از آلودگیهای جنسی، دستور به ازدواج داده است؛ لذا در آیه میگوید: «مردان و زنان بیهمسر را همسر دهید و همچنین غلامان و کنیزان صالح را به ازدواج یکدیگر درآورید.» در لغت «ایامی» (جمع ایم) در اصل به معنای زنی است که شوهر ندارد و سپس به مردی که همسر ندارد؛ نیز گفته شده است. تعبیر «انکحوا» مفهومش اینست که مقدمات ازدواج مجردان را فراهم سازید. در پایان آیه، به یکی از موانع و بهانههای ازدواج (فقر و نداشتن امکانات مالی) چنین پاسخ داده میشود: «از فقر و تنگدستی نگران نباشید که خداوند آنها را از فضل خود بینیاز میسازد و خداوند واسع و علیم است.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۵۰.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۵۶–۴۵۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
