آیه ۲۰ سوره نور: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۰ سوره نور''' بیستمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به این مطلب تأکید میشود که به خاطر [[فضل]] و [[رحمت]] و مهربانی خداوند است که [[ | '''آیه ۲۰ سوره نور''' بیستمین [[آیه]] از بیست و چهارمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به این مطلب تأکید میشود که به خاطر [[فضل]] و [[رحمت]] و مهربانی خداوند است که [[عذاب]]<nowiki/>های دردناک دنیایی از [[مسلمانان]] در برابر «اشاعه فحشاء میان جامعه» برداشته شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] پس از بیان کلی و در مبارزه با «اشاعه فحشاء» و «[[قذف]]» به این نکته تأکید دارد که اگر فضل و رحمت الهی شامل مسلمانان نشود و اگر خداوند نسبت به آنان مهربان نبود؛ آنچنان مجازات دردناکی در دنیا برایشان مقدر میکرد که روزگارشان تباه و سیاه شود. در پایان آیه به دو نام از [[اسماء الحسنی]] الهی اشاره شده است: [[رئوف]] و [[رحیم]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] پس از بیان کلی و در مبارزه با «اشاعه فحشاء» و «[[قذف]]» به این نکته تأکید دارد که اگر فضل و رحمت الهی شامل مسلمانان نشود و اگر خداوند نسبت به آنان مهربان نبود؛ آنچنان مجازات دردناکی در دنیا برایشان مقدر میکرد که روزگارشان تباه و سیاه شود. در پایان آیه به دو نام از [[اسماء الحسنی]] الهی اشاره شده است: [[رئوف]] و [[رحیم]].<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۴–۴۰۵|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۴۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | نور | ||||
| تعداد آیات سوره | ۶۴ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره نور بیستمین آیه از بیست و چهارمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه به این مطلب تأکید میشود که به خاطر فضل و رحمت و مهربانی خداوند است که عذابهای دردناک دنیایی از مسلمانان در برابر «اشاعه فحشاء میان جامعه» برداشته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَوْلَا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَرَحْمَتُهُ وَأَنَّ اللَّهَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و اگر فضل و رحمت الهي بر شما نبود و اينكه خداوند بخشاينده و مهربان است (در اسرع وقت به بلا و مصيبت دچار میشديد)»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و اگر بخشایش و رحمت الهی در حق شما نبود و اینکه خداوند رئوف و مهربان است [شما را سخت کیفر میداد]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن پس از بیان کلی و در مبارزه با «اشاعه فحشاء» و «قذف» به این نکته تأکید دارد که اگر فضل و رحمت الهی شامل مسلمانان نشود و اگر خداوند نسبت به آنان مهربان نبود؛ آنچنان مجازات دردناکی در دنیا برایشان مقدر میکرد که روزگارشان تباه و سیاه شود. در پایان آیه به دو نام از اسماء الحسنی الهی اشاره شده است: رئوف و رحیم.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نور، بیست و چهارمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، صد و دومین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حشر و پیش از سوره حج نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره نور، شش یا هفت آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۳۴۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۱۲۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۵۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۵۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۴۰۴–۴۰۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نور»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۳۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.