آیه ۲۰ سوره انعام: تفاوت میان نسخهها
(ایجاد مقاله آیات) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۰ سوره انعام''' بیستمین [[آیه]] از ششمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که بسیاری از [[اهل کتاب]] به جهت پیشگوییها و بشارات [[کتابهای آسمانی]]<nowiki/>شان از آمدن [[پیامبر اسلام]] آگاهی داشتند؛ اما هنگامیکه او ظهور کرد، این حقیقت را [[کتمان]] کردند و بر اساس متن آیه، این افراد همان خاسران در [[قیامت]] هستند که هرگز [[ایمان]] نیاوردند. | |||
== متن == | == متن == | ||
متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص= | متن [[آیه]] را [[فخر رازی]]، از مفسران [[سنی|سنی مذهب]] و [[علامه طباطبایی|محمدحسین طباطبایی]]، مفسر [[شیعه]]، چنین گزارش کردهاند:<ref>{{پک|رازی|۱۴۲۰|ک=تفسیر کبیر|ص=۵۰۰|ج=۱۲}}</ref><ref>{{پک|طباطبایی|۱۳۹۵|ک=تفسیر المیزان|ص=۴۸|ج=۷}}</ref> | ||
<blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | <blockquote>{{آیه خودکار|تزئینی=بله}}</blockquote> | ||
== ترجمه == | == ترجمه == | ||
[[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص= | [[محمدگل گمشادزهی]]، مترجم سنی [[حنفی|حنفی مذهب]] در ترجمه آیه آورده است:<ref>{{پک|گمشادزهی|۱۳۹۴|ک=ترجمه معانی قرآن کریم|ص=۱۳۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=گمشادزهی}}}}</blockquote> | ||
[[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص= | [[بهاءالدین خرمشاهی]]، مترجم شیعه [[شیعه دوازدهامامی|امامی مذهب]] در ترجمه این آیه آورده است:<ref>{{پک|خرمشاهی|۱۳۹۳|ک=ترجمه خرمشاهی|ص=۱۳۰}}</ref> | ||
<blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | <blockquote>{{color|Brown|{{ترجمه خودکار|مترجم=خرمشاهی}}}}</blockquote> | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: [[قرآن]] در این آیه به اطلاع داشتن اهل کتاب از آمدن پیامبر اسلام اشاره دارد و میگوید: «آنهایی که کتاب آسمانی بر آنها نازل کردیم (اهل کتاب) به خوبی پیامبر را میشناسند؛ همانگونه که فرزندان خود را میشناسند. اما عدهای از آنها این حقیقت را کتمان میکنند.» در پایان آیه نیز گفته میشود: «تنها کسانی به این پیامبر ایمان نمیآورند که در زندگی دنیایی خود سرمایهشان را باختند، زیان کردند و هرگز به [[خدا]] و پیامبرش ایمان نیاوردند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۸۲|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگنامه علوم قرآن]]''، [[سوره انعام]]، ششمین [[فهرست سورههای قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانستهاند که پس از [[سوره حجر]] و پیش از [[سوره صافات]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در [[مکه]] نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه [[ناسخ و منسوخ|ناسخ یا منسوخ]] گزارش کردهاند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگنامه علوم قرآن|ص=۲۷۸۲|ف=سوره انعام}}</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۷:۳۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره انعام بیستمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. اشاره آیه به این مطلب است که بسیاری از اهل کتاب به جهت پیشگوییها و بشارات کتابهای آسمانیشان از آمدن پیامبر اسلام آگاهی داشتند؛ اما هنگامیکه او ظهور کرد، این حقیقت را کتمان کردند و بر اساس متن آیه، این افراد همان خاسران در قیامت هستند که هرگز ایمان نیاوردند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَعْرِفُونَهُ كَمَا يَعْرِفُونَ أَبْنَاءَهُمُ ۘ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«کسانی که کتاب را بدیشان دادهایم آن را میشناسند آنگونه که فرزندانشان را میشناسند، کسانی که خود را ضایع کردهاند آنان ایمان نمیآورند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اهل کتاب او [پیامبر] را به همان گونه میشناسند که فرزندانشان را میشناسند، کسانی که بر خود زیان زدهاند ایمان نمیآورند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در این آیه به اطلاع داشتن اهل کتاب از آمدن پیامبر اسلام اشاره دارد و میگوید: «آنهایی که کتاب آسمانی بر آنها نازل کردیم (اهل کتاب) به خوبی پیامبر را میشناسند؛ همانگونه که فرزندان خود را میشناسند. اما عدهای از آنها این حقیقت را کتمان میکنند.» در پایان آیه نیز گفته میشود: «تنها کسانی به این پیامبر ایمان نمیآورند که در زندگی دنیایی خود سرمایهشان را باختند، زیان کردند و هرگز به خدا و پیامبرش ایمان نیاوردند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۵۰۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۸.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۳۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۳۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۸۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
