آیه ۱۵۰ سوره انعام
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انعام | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۶۵ | ||||
| شماره آیه | ۱۵۰ | ||||
| شماره جزء | ۸ | ||||
| شماره حزب | ۳۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۰ سوره انعام صد و پنجاهمین آیه از ششمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه قرآن از مشرکان درخواست میکند برای ادعاهایشان و تحریمهایشان شاهد و گواه بیاورند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
قُلْ هَلُمَّ شُهَدَاءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ أَنَّ اللَّهَ حَرَّمَ هَٰذَا ۖ فَإِنْ شَهِدُوا فَلَا تَشْهَدْ مَعَهُمْ ۚ وَلَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ وَهُمْ بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بگو: گواهانتان را بیاورید که گواهی دهند خداوند این را حرام کرده است، پس اگر گواهی دادند تو با آنان گواهی مده، و از هوی و هوس کسانی پیروی مکن که آیات ما را تکذیب کرده و به آخرت ایمان نمیآورند، و آنان برای پروردگار خود همتا و شریک قرار میدهند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بگو گواهانتان را که گواهی دهند خداوند این چیزها را حرام کرده است، بیاورید، و اگر آنان هم گواهی دادند، تو همراه با آنان گواهی مده، و از هوی و هوس دروغ انگاران آیات ما، و بیایمانان به آخرت که به پروردگارشان شرک میآورند، پیروی مکن»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: قرآن در سومین آیه و برای اینکه بطلان سخنان مشرکان روشنتر شود و داوری صحیحی صورت بگیرد، از آنها دعوت میکند برای ادعایشان و تحریمهایشان شاهد و گواهی را اقامه کنند. در ادامه آیه به پیامبر دستور میدهد: «اگر آنها شاهد معتبری نیاورند (که قطعاً این چنین است.) و تنها خودشان گواه بر سخنانشان بودند، تو با آنان همصدا نشو و مطابق ادعای آنها شهادت نده. (شهادتشان را نپذیر.) همچنین از هوا و هوسهای کسانی که آیات ما را تکذیب کردند و به آخرت ایمان ندارند و آنهایی که برای خدا شریک قائلند، پیروی و تبعیت نکن.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انعام، ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و پنجمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حجر و پیش از سوره صافات نازل شد. از مجموع آیات این سوره، نه آیه از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در نقلی دیگر، تمام آیات سوره انعام به یکباره و در مکه نازل شده است. در سوره انعام، نه آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۳: ۱۷۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۷: ۴۹۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۶: ۲۶–۲۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انعام»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۸۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.